Eilandhoppen

Na het vertrek van Tenerife en 6 dagen op zee was het weer zover: land in zicht! We waren bijna in Afrika! Ik wist niet echt wat ik me bij de Kaapverden moest voorstellen: een woestijn, vulkanen, steden?

We voeren tussen de Kaapverdische eilanden door naar São Vicente, het eerste eiland waar we gingen aanleggen. Hier hebben we achterin een pick-up over het eiland gereden. We reden door de stad waar het best wel arm was. Bouwvallige huizen, loslopende kippen en mensen in kapotte kleren. Toch zwaaide iedereen naar ons als we langsreden, ook omdat er bijna geen toeristen kwamen. We zijn daarna de vulkaan op geweest. Hij was lang niet zo hoog als de Teide maar toch kon je het hele eiland bewonderen. We hebben ook even rondgelopen in de stad en het lokale gerecht gegeten: Cachupa. De mensen in de stad waren heel aardig en begonnen vaak een gesprek, meestal om iets te verkopen aan ons.

Het tweede eiland Santo Antão was veel kleiner. We lagen voor anker bij een heel klein dorpje aan de voet van een vulkaan. Hier kregen we een rondleiding van de dorpelingen langs alle belangrijke plekken van het dorp: een schooltje, een waterzuiveringsinstallatie en de zonnepanelen die het dorp van stroom voorzien. Het dorpje was heel afgelegen, de dichtstbijzijnde plaats was 5 uur lopen. Ook hier waren de mensen allemaal heel aardig, de meeste spraken geen Engels maar met wat Spaans, Frans en gebaren konden we best een eind komen. Hierna hadden we met de kleine kindjes uit het dorp gedanst in hun discotheek: 6 enorme boxen in een hutje van takken en zeil. 's Avonds hadden een paar dorpelingen met ons meegegeten en gezwommen. De volgende ochtend vertrokken we, naar Amerika! 

Moor@sea