Afscheid...

Een column over afscheid...Hmm...Kan dat? Lees en oordeel zelf...

Bij afscheid wordt vaak gedacht aan het letterlijk afscheid nemen; een begrafenis van een geliefde persoon (of dier). Maar ook wanneer bijvoorbeeld iemand verhuist of een relatie strandt, wordt er afscheid genomen. Voor tijdelijk of voor altijd. Het betreft vaak personen en is meestal in een verdrietige context.

Soms kan afscheid ook leuk zijn; wanneer je een fijne baan opgeeft voor een andere uitdaging. Of om een wereldreis te gaan maken. Ook kan er afscheid genomen worden van materiële zaken die dan meestal voor een waardevolle herinnering staan. Of van plekken, bijvoorbeeld van een huis waar je fijn woont, maar waar je ineens om verschillende redenen uit weg moet. Afscheid nemen van dromen of idealen die door omstandigheden niet waargemaakt kunnen of mogen worden, is ook een vorm.

Afscheid heeft ook een spirituele of figuurlijke vorm. Het staat ook voor het loslaten van het oude en open staan voor het nieuwe. Oude emoties, gedachten en gevoelens gedag zeggen en nieuwe emoties, gedachten en gevoelens toelaten. Deze vorm van afscheid is zowel verdrietig als fijn tegelijk; om naar het fijne toe te gaan, moet je eerst door het verdrietige heen. Er wordt ook wel gezegd dat elke dag weer een nieuwe dag is, een nieuw begin. In die context neem je dus eigenlijk elke dag afscheid; de dag wordt afgesloten en van alles wat er die dag is gebeurd, neem je afscheid. Om elke dag op die manier te beleven, klinkt alleen wel zwaar.

Bij afscheid hoort ook rouwen. Een rouwproces is nodig om het afscheid te kunnen verwerken en een plek te geven. Het woord 'afscheid' klinkt altijd beladen. Maar het heeft diverse vormen en kan dus ook leuk of fijn zijn. Helaas hoort afscheid bij het leven en komt de verdrietige vorm vaker voor. Maar misschien helpen de leuke en fijne vorm ons om die verdrietige vormen op te kunnen vangen. Het is een mooie gedachte.

Tineke Stiehl - Timmer