Dode vos in het Texelse bos

Gisteravond, 17 juni, werd er een dode jonge vos gevonden langs de Randweg op Texel. De vinder belde de dierverzorgers van Ecomare, die het dier ophaalden. Samen met dierenarts David Tijssen is geprobeerd erachter te komen waar het dier aan is overleden.  Verder onderzoek moet uitwijzen of de vos daadwerkelijk op Texel heeft rondgelopen.

Dierverzorger Lisanne Duursma die de vos ophaalde, had er geen fris klusje aan: "Het dier was al een tijdje dood en rook behoorlijk." Dit maakt het aannemelijk dat de vos er dood is neergelegd. Het dier lag vlak langs de weg en zou anders waarschijnlijk eerder gemeld zijn. Biologen Pierre Bonnet en Arthur Oosterbaan van Ecomare gaan proberen de ware toedracht te achterhalen. Ze zijn begonnen met een röntgenopname bij Dierenartsen Praktijk Texel.

De vos heeft een verbrijzelde kaak, wat de doodsoorzaak aangeeft. Op de röntgen waren geen kogels te zien, het dier is door een harde klap op zijn kop overleden. De verwonding kan veroorzaakt zijn door een aanrijding, maar ook door een klap met een ander voorwerp. Omdat de nagels van de vos nog heel waren, leek het David Tijssen niet waarschijnlijk dat het dier is aangereden op een verharde weg. Dan zijn de nagels namelijk meestal gebroken.

Het is mogelijk dat de vos elders in Nederland is gestorven en voor de grap op Texel is neergelegd. Op de Waddeneilanden komen geen vossen voor en er is ook geen melding geweest van een levende vos op Texel. Maagonderzoek kan daar meer over vertellen. Oosterbaan heeft Mardik Leopold, bioloog van Wageningen Marine Research en gespecialiseerd in het onderzoeken van maaginhouden, bereid gevonden hierbij te helpen. Tijdens een openbare anatomische les op dinsdag 16 juli om 14.00 uur zal de vos worden open gesneden en de maaginhoud worden onderzocht. Tot dan wordt het dier in de vriezer bewaard.

In 2010 lag er een dode vos langs de Hoofdweg op Texel. Middels een röntgenfoto werd bewezen dat deze vos van dichtbij met hagel was doodgeschoten. In zijn maag werden schildjes van kevers aangetroffen, die niet op Texel voorkomen. Vermoedelijk was de vos zelfs in Limburg aan zijn einde gekomen. Deze vos en zijn verhaal zijn sinds die tijd te zien in het museum van Ecomare.

Het ontbreken van vossen op de Nederlandse Waddeneilanden zorgt voor minder risico's voor grond-broedende vogels. Op het vaste land verdreef de vos bijvoorbeeld veel broedkolonies van lepelaars, die op de eilanden een veilig heenkomen vonden. De veilige broedgronden van de Waddeneilanden zijn voor het voortbestaan van vogelsoorten als bijvoorbeeld lepelaars, eidereenden, strandplevieren en dwergsterns van groot belang.