“Samen tot de allerlaatste stop”

“Ja, om de 120 kilometer te lopen, moet je inderdaad wel een beetje gek zijn”, beaamt de 42-jarige sponsor- en ultraloper Jeroen van Veen uit Amsterdam. “Maar ik ben dan ook een gekke papa.”

Wie de afgelopen tijd de media enigszins gevolgd heeft, heeft hem vast voorbij zien of horen komen: sponsorloper Jeroen. De schoonzoon van Gerard en Janka Bakker uit Den Hoorn zat onder meer bij Humberto, stond in verschillende landelijke en regionale dagbladen, kwam veelvuldig op de radio en heeft via social media een breed bereik als ‘de sponsorloper’. Jeroen besloot namelijk bijna een jaar geleden om dagelijks 10 kilometer te gaan hardlopen ten bate van het Prinses Maxima Centrum: hij en zijn vrouw Charlotte verloren nu twee jaar geleden hun middelste zoon Kasper op 4-jarige leeftijd aan een agressieve hersentumor, waar hij in 2018 mee gediagnosticeerd werd. Onderzoeken en opnamen volgden elkaar op. “Ook op dit moment worden er in het Prinses Máxima Centrum kinderen intensief behandeld. Elke dag, elke nacht. Altijd. Aan al deze kinderen wil ik laten weten dat er aan ze wordt gedacht. Niet alleen tijdens kerst, op woensdagmiddagen of op hun verjaardag... maar 365 dagen per jaar.” De teller staat momenteel op bijna anderhalf miljoen euro. Het bedrag gaat naar onderzoek naar kanker bij kinderen.

Als knallende afsluiter van de actie loopt Jeroen op 24 maart tijdens De Zestig van Texel twee rondjes rond het eiland: de 120 kilometer. “Samen tot de allerlaatste stop”, aldus Jeroen, “Voor alle ouders en kinderen in het Prinses Maxima Centrum.”  

Mega-intens

Het idee om elke dag tien kilometer te gaan lopen, ontstond in het eerste jaar na het overlijden van Kasper. “Ik had een boek geschreven, ‘Achtbaan op losse schroeven’, over het ziekteverloop. Maar ik wilde nog meer mensen bereiken. Hardlopen deed ik graag: dat was mijn manier van verwerking van een mega-intense periode en gebeurtenissen. Als ik loop, voel ik Kasper. Dan is hij bij me. Een jaar lang elke dag rennen, dacht ik, dát moet het worden.”

“Als er zoiets ergs in je leven gebeurt, denk ik dat het je ‘zijn’ uitvergroot. Als je al angstig bent, word je nog angstiger. Ik ben een beetje een gekke papa - energiek en gelukkig; ik omarm het leven en geniet intens van kleine dingen. Charlotte had zo’n gekke actie dus ook wel verwacht. Toen ik het voorlegde, kreeg ik een high five en een knuffel.”

Jeroen is ontzettend enthousiast en gemotiveerd. “Ik steek 100 procent van mijn energie in de actie. Via een vriend met een groot bereik op social media, begon ik sponsors te zoeken. Dat kwam gestaag op gang. Het hele jaar zijn er prachtige dingen gebeurd, zoals deelname aan verschillende hardloopevenementen door het hele land en de veiling van mijn hoofdband voor een monsterbedrag. Maar vooral de laatste twee maanden is er ontzettend veel aandacht voor: tv, kranten, het nummer ‘Say Goodbye’ samen met Niels Geusebroek, mensen die met me meelopen... Dat is fantastisch. De energie van Kasper werkt aanstekelijk: van de buurvrouw tot de koningin komt in actie. Kasper is er al twee jaar niet meer, maar zijn vrolijke energie is er nog steeds - hij is altijd bij me en des te meer als ik aan het lopen ben.”

Zijn actie kent alleen maar positieve uitkomsten, ook voor zijn gezin: “Door de actie krijgen de kinderen - Doris van 5 en Brent van 8 - ook opbouwende reacties van mensen, in plaats van medelijden en troost. En voor ons zijn gebeurtenissen rond de sponsoractie haakjes om het onderwerp bespreekbaar te houden binnen het gezin. En ik persoonlijk krijg zo veel steun, liefde, en warmte vanuit heel Nederland. Dat alles is goed voor de verwerking. Bovendien motiveert het anderen: er was iemand die zei ‘Ik kom na twee jaar van de bank af, je inspireert me’. Dat is fantastisch mooi.”

Alleen maar fitter

Maar waarom dan als afsluiter de 120? “In 2022, het jaar dat Kasper overleed, had ik me al ingeschreven voor de zestig kilometer. Toen we slecht nieuws kregen, heb ik dat afgezegd om zo veel mogelijk tijd bij hem en het gezin te zijn. Omdat we als gezin zoveel mooie momenten hebben meegemaakt op Texel, was het een logische stap om mijn actie hier af te sluiten. Maar.. Ik wilde er met een knaller uit, met iets dat ik nog nooit had gedaan. De 120. Gelukkig werd ik het afgelopen jaar gaandeweg alleen maar fitter: een marathon liep ik met gemak, terwijl ik eerder de laatste tien kilometer vooral op karakter doorkwam. In 3:27, terwijl ik er niet het maximale uit probeerde te halen, omdat ik me niet wilde blesseren.”

Het doel is dan ook om de 120 kilometer uit te lopen. “Voor deze afstand moest je je plaatsen: je moet 100 kilometer binnen negenenhalf uur kunnen lopen. Vanwege de actie mocht ik er van de organisatie een uur langer over doen. Dat was ook nodig, want ik liep de 100 in 10 uur en 25 minuten.”

Meters maken

In aanloop naar de 120 loopt Jeroen nog elke dag tien kilometer. “Verder doe ik niets speciaals, qua training. Vooral meters maken. Intervallen doe ik niet: ik wil geen blessures riskeren. Als ik op Texel ben, probeer ik veel op het strand te lopen. Afgelopen zomer heb ik een rondje Texel gedaan; zelf heb ik de proefetappes gelopen.”

“Ik hoop het te halen”, lacht Jeroen. “Ik zie de eerste zestig als een soort voortraject; ik start om 4:30 uur - in het donker - en dan is het nog vrij stil. In de opstart rent wel een aantal vrienden van me een stukje mee. In de tweede ronde krijg ik bijval van twee estafetteteams van vrienden. Dan starten natuurlijk ook de rest van de lopers van de zestig en de overige teams.” 

Wie 120 kilometer loopt, moet natuurlijk goed eten. En dat geldt des te meer voor Jeroen, die een veganistisch dieet heeft. “Ik eet zo gezond en goed mogelijk: veel fruit, soep. En vooral véél, omdat ik bepaalde voedingsstoffen uit andere bronnen haal. Supplementen, daar doe ik niet aan. Wel merkte ik bij mijn vorige ultra, van 100 kilometer, dat mijn kaken raar begonnen te doen. Dat bleek een zouttekort. Nu neem ik dus verkruimelde zoute chips mee onderweg.” Veganistisch en intensief sporten, gaat dat samen? “De eerste marathon nadat ik stopte met het eten van vlees en zuivelproducten, liep ik sneller. Ik word dus juist fitter!”

En daarna? “Misschien schrijf ik nog een boek, of ga ik weer de reclame in, zoals hiervoor. Er zijn genoeg leuke dingen om te doen.”

Texelse actie

Voor Texelse bedrijven die een steentje willen bijdragen, hebben vrienden van Jeroen en Charlotte (Esther Albers, Willian Blom, Roos Jongeneel en Bob Witte) een speciale sponsoractie in het leven geroepen: elke kilometer van ‘de 120’ kan gesponsord worden. Er zijn drie opties: 

Brons: Voor €120,- sponsor je een kilometer en Jeroen noemt, op een willekeurig moment tijdens de 120 km run, de naam van je onderneming in een filmpje dat achteraf op de socials gedeeld wordt;

Zilver: Voor €240,- sponsor je een kilometer en Jeroen noemt wanneer hij op jouw kilometer is de naam van je onderneming en toont ook een logo;

Goud: Voor €500,- sponsor je een kilometer en mag je naast bovenstaande zelf een kilometer claimen en noemt Jeroen naast je bedrijfsnaam ook één zin naar keuze. 

Eigen ideeën zijn ook welkom. Wie interesse heeft of meer wil weten, kan mailen naar sponsorlopertexel@gmail.com.

Wie zelf een bedrag wil storten via de sponsorloper aan het Prinses Maxima Centrum, kan dat doen via sponsorloper.com of via maximaalinactie.nl/fundraisers/sponsorloper.