Keukendienst bij 30 knopen wind

Inmiddels varen we tussen Bermuda en de Azoren,  midden op de Atlantische Oceaan. Één keer in de tien dagen is het zover: keukendienst! Dan zorg je samen met twee andere leerlingen de hele dag voor het eten. Dus dat betekent: bedenken wat we gaan eten, tafels dekken en afruimen, koken, en vooral veel afwassen.

Normaal gesproken is het al best een uitdaging om te koken voor 45 mensen in een kleine scheepskeuken, maar een paar dagen geleden kwam er nog wat extra's bij. Martin (de kapitein) had ons al gewaarschuwd, er kwam wind aan! 30 knopen, ongeveer 7 tot 8 bft, dat hadden we nog niet eerder gehad deze reis. Harde wind betekent hoge golven. En dat maakt koken heel moeilijk. Elk kwartier viel er wel iets: een stapel borden (gelukkig onbreekbaar), een kan water, een bak suiker… En dat is nog niet alles, af en toe kwam er een echt enorme golf. De eerste keer was ik met mijn keukendienst niet voorbereid. We hoorden hem wel aankomen maar voordat we iets konden doen stroomde de golf de keuken in en stonden we tot aan ons middel in het water. Razendsnel trekkers en bekers pakken en gaan hozen! Jammer genoeg moest de deur van de keuken naar buiten openblijven dus dit gebeurde nog acht keer.

Ondanks alles was het eten heel geslaagd: yoghurt bij het ontbijt, 11-uurtje een HELE mandarijn (we krijgen weinig fruit), lunch quiche met gehakt, 4-uurtje chocoladecake en 's avonds cup-a-soup en brood. Ook voor de rest van het schip was het een lange dag. De wachten moesten altijd met tuigjes aan een lijn, de navigatietafel in de stuurhut was losgeraakt, veel mensen waren heel zeeziek en er was een lijn overboord geslagen die onder het schip vast was komen te zitten. Gelukkig waren de wind en de golven de volgende dag weer minder en konden we weer rustig verder met de oversteek richting Nederland! Halverwege april aankomst in IJmuiden.

Moor@sea