Literaire middag met hoog Tesselgehalte

Een literaire middag met een hoog Tesselgehalte bij de presentatie van het boek "Dag lief fijn eiland''.

Schrijvers, journalisten, dichters en anderen, 23 in totaal, schreven mee aan de bundel, betuigden hun liefde aan het eiland en hielden in hun eigen bewoordingen Texel en de Texelaars tegen het licht. "Makkelijke mensen. Je kunt gewoon met ze praten", zei Lodewijk Dros. Hij, Aart van den Brink, Nico Dros en anderen die tientallen jaren geleden naar de overkant verhuisden, maar het eiland nooit hebben losgelaten. Ook overkantse prominenten die Texel in hun hart hebben gesloten. Zoals John Jansen van Galen, Frits van Exter en Maarten van Rossem. "Ik zou iets positiefs zeggen, maar het loopt helemaal fout", zei de nationale brombeer op het podium van het Glazen Paleis in het park in Den Burg. Hij sprak zijn weerzin uit over het moderne De Koog, het dorp waar hij met zijn familie in 1953 voor het eerst neerstreek voor vakantie. "Als het dorp door de vloedgolf wordt verzwolgen, steek ik de vlag uit." Het was de vaart der volkeren waarin Texel was meegenomen, die deze fervente eilandganger - tegenwoordig in Den Hoorn - aan het hart ging.

Van Exter, oud-hoofdredacteur van onder meer Trouw en Vrij Nederland en vaste gast op Texel, nam de veelheid aan activiteiten die Texelaar voor toeristen organiseren in zijn "Rede van Texel" op de korrel, van eco-jutten tot een tocht met een gepensioneerde ruige visser. De term ambachtelijk wordt te pas en te onpas gebruikt. "Zelfs ambachtelijke benzine tanken." Hij zou het eiland het liefst "bevriezen" in de tijd, maar besefte met enige wanhoop het onmogelijke hiervan. Zoals ook het Tessels dialect waarin werd gezongen volgens Jaap Dros gedoemd is te verdwijnen.

Daarentegen floreren "echt Tesselse producten". De wildgroei daarvan werd op de hak genomen door Lodewijk Dros. Texels bier, daar is volgens hem niets Tessels aan. Het smaakt hem kennelijk wel, hij bekende er stiekem wel eens een paar mee naar de overkant mee te nemen. Begeleid door velen liet hij ook zijn "Tessels Halleluja" door het park klinken. John Jansen van Galen verhaalde over zijn avonturen tijdens het wadlopen, van Texel naar Vlieland. En liet de toehoorders meezingen met het lied "Zeg ken jij de mosselbank". Aart van den Brink zong op gevoelige wijze zijn gedichten en wonderschoon was de vertolking van zijn werk door Roos Dros. Begeleid door vader Jaap zong zij ook een Tessels gedicht van Gerard Kuip.

En zo betuigden heel wat schrijvers in het park sprekend of zingend hun liefde voor het eiland, het dialect en de Texelaars. Ook al zijn die zelf volgens Van Rossem de grootste bedreiging voor het eiland. Als Jan Wolkers - aan wiens werk de titel van het boek is ontleend - nog had geleefd, had hij het ongetwijfeld bloemrijk verwoord.

Maarten van Rossem. "De grootste bedreiging voor het eiland zijn de Texelaars zelf."

Bezoekers luisteren bij het Glazen Paleis naar John Jansen van Galen.

Lodewijk Dros, één van de 23 schrijvers, signeert het boek. Op de achtergrond zingen Jaap en Roos Dros.