Rouwend Texel zwaait Heino massaal uit

Onder een ovationeel applaus heeft Heino Huizing vandaag voor het laatst zijn Slock verlaten. Mensen die de vorige week overleden kroegbaas een laatste eer wilden bewijzen stonden al ruim voor acht uur langs de straat. 

Vanuit het café aan de Parkstraat klonk muziek en vlak voor het moment dat de kist naar buiten werd gedragen, klonk er luid uit de de kroeg ‘Heino, Heino, Heino’. De Groninger heeft laten zien dat het mogelijk is een echte Texelaar te worden en er is geen twijfel dat de allemansvriend door iedereen gemist gaat worden. Heino bleek meer dan ooit ‘onze Heino’. Op het moment dat de wagen aan de horizon verdween, zwaaiden zijn naaste vrienden en familie hem uit vanuit de Weverstraat en de Parkstraat, de straat die hij zo vaak overstak tussen zijn café en het terras en zijn magazijn. 

Horecaman die enorm van reuring hield

Foto: Henk Cornelissen

In de Texelse Courant van vandaag stond onderstaande in memoriam van Hilvert - Heino - Huizing.

Horecaman in hart en nieren. Een organisator en animator, die gezelligheid en gemoedelijkheid hoog in het vaandel had staan en die hield van reuring. Heino Huizing, gezicht van De Slock.

Geboren in het Groningse Nieuweschans werkte Heino in zijn jeugd in de horeca op Texel (in de bierkelder,) Ameland, Vlieland en Terschelling. Hij keerde terug naar Groningen om zich toe te spitsen op leiding geven. Texel bleef trekken en toen de familie Stiekema iemand zocht om het Lindeboom-complex te leiden, keerde hij terug.

Zeven jaar runde hij De Lindeboom. Hij dacht mee over het concept en het interieur en bedacht allerlei plannen. De overname door Partex vond hij een goeie ontwikkeling. Evenementen deed hij ook. Hij was voortrekker van het Holland Festival, de Proeverij in Den Burg, jazzavonden, etc. “Er moet reuring zijn. Het hoeft niet altijd winstgevend te zijn, liever wel natuurlijk.” Ook vond hij dat er meer terrasjes moesten komen. “Die versterken elkaar. Zien en gezien worden.” Hij stapte over naar De Krim, waar hij de horeca ging begeleiden en mee nemen in de ontwikkeling van het park. De deur van De Lindeboom gooide hij niet helemaal dicht. Hij bleef er graag komen voor een “61-moment”. 61 was het nummer van de tafel op het terras voor het personeel.

In 2009 nam Heino, samen met partner Sita, De Slock over. “Zelfde café, nieuwe uitbaters”, heetten ze hun klanten welkom. Een poosje ook het naastgelegen De Hollebol erbij. Van begin af aan organiseerde Heino vanalles om het gezellig te maken. Van grote tv-schermen met een tribune tijdens het WK voetbal tot (bock)bierproeverijen, het Biergarten Specialbier Festival, de Koningsparkty en noem maar op. In 2013 ontving hij als organisator daarvoor uit handen van burgemeester Giskes een officiële “Oranje Strik” met oorkonde. Gemoedelijkheid en gezelligheid had hij hoog in het vaandel, maar Heino nam ook zijn verantwoordelijkheid. Zoals toen onder de achttien geen alcohol meer mocht worden gedronken. Hij vond dat er in het hoofd van de jeugd een ommezwaai moest komen. “Het besef moet komen dat stappen niet per definitie gepaard hoeft te gaan met zuipen. En natuurlijk is het lastig. Jongeren van 16 die ik aan de bar heb mogen nu nog wel een biertje en vanaf 1 januari niet meer. Maar ik verkoop ook cola zeg ik dan maar.”

Bloemen in de serre van De Slock. Foto: Marga Lakwijk.

Hij was actief op tal van fronten. Zo organiseerde hij ook mee aan het Bluesfestival en was namens Horeca Nederland afdeling Texel afgevaardigde in het bestuur van ondernemersvereniging TOP. In 2019, toen hij met Sita tien jaar De Slock runde, prijkte het café op nummer 35 in de Café Top 100. Dat jaar werd hij door lezers van deze krant en NH Nieuws voorgedragen als “Texelaar van het jaar”.

Corona trok een zware wissel op De Slock en de uitbaters. Het café moest dicht, maar Heino ging niet bij de pakken neerzitten. Hij veranderde de zaak in een winkel voor speciaalbieren, organiseerde een thuisproeverij voor bockbier en de befaamde Slockdownquiz. De vreugde was groot toen hij dit voorjaar weer als vanouds achter de tap plaats kon nemen, waar hij keus bood uit liefst 250 speciaalbieren. Op zijn Koningparty op 27 april was het drukker dan ooit. Hij zat vol plannen en ambitie, zoals het Biergarten Specialbier Festival tijdens het Pinksterweekend en andere evenementen.

Totaal onverwacht overleed hij in de nacht van woensdag 11 op donderdag 12 mei in zijn slaap. Hij werd 52 jaar.