Verstopping of balans?

“...Verstopping!” Dat werd in mijn jeugd thuis steevast geroepen als in het weekend de telefoon ging. Mijn vader had een loodgietersbedrijf met veel horeca-klanten en draaide toen nog zelf de storingsdiensten. En je kon een hotel niet met een verstopt toilet laten zitten, of een restaurant met een verstopte keuken. De restaurants, hotels, campings en bungalowparken zorgden voor voldoende omzet voor een groeiend loodgietersbedrijf. De Texelse economie leefde van het toerisme.

Dat is nog steeds zo, maar de Texelaars ervaren de toerist nu ook als een last. Er wordt geklaagd over drukte in winkels en op straat. En vooral over de vele auto’s op het eiland. Woonwijken zijn niet berekend op de auto’s van B&B-gasten en op de verbindingswegen is de doorstroming soms ver te zoeken. Bij elkaar ook een soort verstopping.

Ik denk dat het toerisme inmiddels inderdaad voor overlast zorgt. De balans is zoek. Gelukkig zijn we het daar op Texel inmiddels over eens. Al jaren mogen er geen nieuwe toeristische slaapplaatsen bij komen en ook de B&B-bedden worden gereguleerd en geregistreerd. Nu de fietspaden en verbindingswegen aangepakt worden, er een flink parkeerterrein bij de sporthal is en er een maximale parkeertijd binnen de dorpskernen geldt lijkt ook een begin gemaakt te zijn aan het oplossen van de overlast van auto’s.

Maar de klachten van overlast worden ook door andere dingen veroorzaakt. Het is niet te begrijpen dat het eiland vol staat met vakantieverblijven terwijl er zo’n tekort is aan betaalbare woningen. Ook daar is sprake van een verstopping: mensen kunnen niet terecht in goedkope of middeldure huizen doordat er tekort doorstroming is.

En de wal keert het schip: het gaat goed met toerisme, maar medewerkers zijn moeilijk te vinden.

Hoe succesvoller het toerisme is, hoe meer druk er op de leefbaarheid en wonen komt. Ik vind dat we de boel eens flink moeten ontstoppen. Tijd voor balans. Toerisme is top, maar wonen gaat voor.

Anneke Visser-Veltkamp
PvdA Pro Texel