Spannend Matchplay Clubkampioenschap op De Texelse Golfbaan

Een sterk en groot deelnemersveld bij het Clubkampioenschap Matchplay op Golfbaan De Texelse. Zestien heren (met negen single handicappers) en acht dames strijden in het weekeinde om de titel en dat levert een aantal spannende wedstrijden op. Maurice Frantzen wint zaterdagochtend met een laatste put op de 18-de hole van Mike Bosma. Leo Saal bijt zich vast in zijn tegenstander, de op papier betere Floris-Jan Zwaag, en laat niet meer los; winst 2 up, 1 hole te gaan. En dat Tim de Haan van Kevin van Zuilekom wint, staat ook niet bij voorbaat vast. Twee nieuwe leden, single handicappers, Hidde en Timo Kats (respectievelijk met handicap 1.1 en 6.6) gaan zonder problemen naar de volgende ronde en behoren tot de favorieten voor de titel. En die andere kanshebber, Antoine Kersten, kent ook een relatief makkelijke ochtend na 5/3 winst op Alain Hirschler.

In de tweede ronde moet Frantzen opnieuw tot het uiterste gaan, ditmaal tegen Hidde Kats, op papier de beste golfer van de club. Na 18 holes is het all square en moet er verder gespeeld, maar dan weet de Amstelveense advocaat het pleit te beslechten in zijn voordeel. Ondertussen heeft Kersten de volgende ronde bereikt door De Haan met 3/1 te verslaan. 

Bij de vrouwen liggen de handicaps dichter bij elkaar, alhoewel Thea Bakker en Lot van Schelt zijn in principe de betere golfers, maar met matchplay (het gaat er om zoveel holes te winnen dat je niet meer kan verliezen) weet je het nooit. Verrassingen zijn er die eerste ronde echter niet of het moet zijn dat Bakker het best lastig heeft tegen Bianca van Pel, maar zij gaat met 3/1 toch door. 

In de halve finales op zondagochtend speelt Kersten een topronde door die andere Kats soeverein met 5/4 te verslaan. En Frantzen beleeft eindelijk een makkelijke rondje door met 6/5 Hans Montag naar huis te sturen. 

De halve finales bij de dames wint Van Schelt met 3/2 van De Beer. Het spannends is het tussen Bakker en Anita Hiemstra. Bakker kent een goede start en wint de eerste vijf holes. Niets aan de hand, zo lijkt, maar langzaamaan draait de wedstrijd. Op de 17-de komt Hiemstra na een mooie par gelijk en dan valt op de 18-de de beslissing. De manager van deze mooie golfbaan denkt dat haar tweede slag rechts bij de fairwaybunker onvindbaar in het helmgras is verdwenen en slaat provisionele bal. Die belandt links in het water en Hiemstra denkt dat de partij verloren is. Toch maar zoeken naar haar eerste bal en tot verbazing van de ook meehelpende toeschouwers ligt die een stuk verderop, gewoon speelbaar. Bakker slaat haar derde slag over de green heen terwijl haar tegenstander de bal wel op het kortste gemaaide gras slaat. Een goede lange put moet de rest doen, maar zover komt het niet. Bakker komt niet in vier slagen op de green, pakt haar bal op en geeft zich gewonnen. Kennelijk denkt zij dat haar opponent geen 3- of 4-put zal slaan.

In de eindstrijd komt Van Schelt al snel twee up te staan. Hiemstra probeert, middels een mooie biride op de negende hole aan te haken, maar vervolgens wint de Amsterdamse drie holes achter elkaar en die voorsprong geeft ze niet meer uit handen; 5/4 en Van Schelt is na 2014 en 2016 opnieuw kampioen. 

Bij de heren blijft Kersten ook zijn vierde partij uitstekend presteren. Hij komt comfortabel op twee up en alhoewel hij zijn tweede slag op de par 4 negende out of bounds slaat en daardoor de hole verliest, komt hij verder nauwelijks in de problemen. Frantzen heeft daarentegen een mindere middag. Op de elfde verliest hij zijn bal en derhalve de hole, slaat zijn afslag op 12 in het water en als zijn tegenstander daar bovenop, middels een put van een meter of tien, ook nog birdie maakt op 13, dan is duidelijk dat Frantzen zijn winstkansen als sneeuw de zon verdwijnen. En met een makkelijke par op 14 prolongeert Kersten met 5/4 zijn titel.