Woelmuis

De boeren lopen weer eens te hoop. Dit keer gaat het niet om ganzen, mest uitrijden of grondruil, maar om nieuwe schuren die ze niet meer mogen bouwen van de gemeente. Nu doet Edo dat niet van harte. De gemeente kan naar eigen zeggen niet anders, vanwege de zoveelste ondoordachte uitspraak van een rechter. Zo heb ik het begrepen. Maar weet u, los van die rechterlijke uitspraak, ik ben gewoon vóór die schurenstop! Tien jaar lang of nog veel langer geen enkele spuuglelijke nieuwe boerenschuur erbij op Texel, geweldig lijkt me dat. En het scheelt ook koolzuur in de lucht, naar verluidt. De Texelse boeren kunnen wel een lesje landschapszorg gebruiken. Ze beweren vaak dat ze de hoeders van het landschap zijn, maar in de praktijk valt dat vies tegen. Als je rondrijdt over het Texelse boerenland en je kijkt wat om je heen lijkt het er op dat in de afgelopen twintig jaar het afbreken van oude rotschuren verboden was, de WLTO het laten verloederen van mooie stolpen en schapenboeten krachtig heeft gestimuleerd, nieuwe schuren zo lelijk mogelijk moesten zijn van de Stichting Agrarisch Texel, en de gemeente subsidie heeft gegeven voor elke kuub rommel op een boerenerf. Nee, in deze strijd krijgt de Texelse boerenstand mij niet mee. Maar ja, ík hoef er ook niet van te leven....

Woelmuis