Beste Michiel

Ik wilde deze welkomstrede keurig beginnen met "Beste heer Uitdehaag". Maar ik geef graag gehoor aan uw oproep voor een Casual Friday, dus leek de informele toon mij wel toepasselijk. Welkom op ons mooie eiland. Met veel plezier heb ik uw openingsspeech gisteren aangehoord. Er klonk leiderschap, zelfvertrouwen en enthousiasme. U heeft de lat hoog gelegd, het is nu aan u om dit waar te maken.

U lijkt niet bang voor een uitdaging en dat is maar goed ook. Waar staan we over zes jaar? Behouden we onze identiteit of levert u ons over aan de grijpgrage handen van uw collega's in Den Helder en Hollands Kroon, gemeentes waar ik nog niet begraven wil worden. Ik heb er vertrouwen in dat u samenwerking zoekt waar nodig, maar ook niet verder. Het zou je maar gebeuren dat je Den Helder-Noord wordt. Dat schrikt nog meer af dan een Texelhopper, een verduisterd eiland of bebouwing aan de kust. Wees dus zuinig op onze identiteit.

Wees zichtbaar. Ik zelf heb uw voorganger mevrouw Giskes hoog zitten. Toch werd haar vaak verweten niet zichtbaar te zijn. Ook daar ligt voor u een uitdaging. In uw drukke schema toch ruimte weten te maken om u te laten zien. Wordt een burgemeester voor alle Texelaars. U heeft een cv waar men u tegen zegt, mijn adviezen heeft u dan ook heus niet nodig. Ik heb genoten van uw strijdbaarheid, maar daarin schuilt ook een risico. Hoge bomen vangen veel wind en, zoals u gisteren al wel vernomen heeft, zijn Texelaars niet de meest makkelijke mensen. U bent aardig, tot die eerste beslissing die in het nadeel van iemand valt. Dan bent u een waardeloze burgemeester en verlangen we ineens terug naar "Francine". Zoals dat tijdens Francine over haar voorgangster werd gezegd. De zittende burgemeester doet het natuurlijk nooit goed. U heeft dit gelukkig al prima door, zoals blijkt uit slogans als "De politiek is gekozen door de bevolking, maar je zit er niet om alle wensen van de bevolking uit te voeren" en "Regels zijn er altijd voor de buren, maar nooit voor jezelf". Het zijn uitspraken naar mijn hart en uitspraken die u later in uw ambt eigenlijk niet meer kunt maken. Ik ben blij dat we een burgemeester hebben die verder kijkt dan de onderbuikgevoelens van het moment, maar onderschat de publieke opinie niet.

Als een zaak eenmaal verloren is, win je deze later niet alsnog. Communiceer op het moment, dat scheelt later een puinhoop. De verlichting, de Texelhopper, allebei geen onaardige plannen. Ze zijn echter ten dode opgeschreven door slechte communicatie, een gebrek aan zelfkritiek en een totaal gebrek aan kennis van de hedendaagse lijntjes op Texel. Bij ieder nieuw plan denkt de gemeente anno 2016 nog steeds dat de dorpscommissies de sleutel tot goed overleg zijn. De bijeenkomsten worden daar vervolgens door zes grijze duiven en een verdwaalde dorpsgek bezocht. Communicatiemiddelen als Twitter of Facebook, waamee men wel iedere Texelaar kan bereiken, worden niet ingezet. Als een plan vervolgens verkeerd uitpakt, wordt teruggevallen op de gesprekken met de dorpscommissies. Begrijp mij goed, het één sluit het ander niet uit. Maar als de gemeente de jeugd en de groep die nog niet in het dorpshuis zit (negentig procent van de Texelaars) wil bereiken, moet de gemeente echt een andere aanpak gaan gebruiken. U als jonge God weet uw wegen op sociale media te vinden. Leer dat de rest op het gemeentehuis ook even.

Een frisse wind door een stoffig gemeentehuis. Beschaam het vertrouwen niet! Na Joke Jutter en Francine Fris, ben ik benieuwd welke bijnaam u over zes jaar wordt gegeven. Mevrouw Giskes kreeg de bijnaam pas bij haar afscheid, als het goed is heeft u nog even. Ik wens u veel succes en vooral veel plezier met prachtige plannen als Planet Texel, Texel 2020 en een Havenvisie. Sterkte wens ik u met het versnipperde politieke landschap waarin zich bijna meer partijen dan raadsleden bevinden!