Ik ben onderweg!

De eerste dagen op zee. Na 6 dagen in Amsterdam te hebben gelegen was het eindelijk zover: we gingen varen! Mijn vader voer mee van Amsterdam naar IJmuiden, waar alle vrienden en familie ons stonden uit te zwaaien. Het afscheid was best moeilijk maar zodra we de sluis uit voeren voelden we de frisse zeewind in ons gezicht en moesten we aan het werk. Geen tijd meer voor verdriet dus.

Aan het werk? Wat moet er dan allemaal gedaan worden op zo'n schip? Nou, best veel. Iedereen moet 2 keer per dag 3 uur wacht draaien. Ik heb de 9 tot 12 wacht waar ik wel blij mee ben want dan kan je gewoon je normale slaapritme houden. Tijdens de wacht moeten we sturen, het logboek bijhouden, de machinekamer checken, zeilen hijsen of strijken, op de uitkijk staan en onze wacht maakt ook de wc's schoon.

Een uurtje na vertrek waren de eersten al zeeziek en hoorde je elke 10 minuten wel iemand overgeven. Ik heb er zelf gelukkig nog geen last van gehad. Dat gaat waarschijnlijk nog wel komen, want volgens Martin (de kapitein) is de zee nu een spiegeltje. Het is best vreemd om dagenlang alleen maar zee om je heen te hebben en niet van het schip af te kunnen. De eerste dagen hadden we tegenwind en voeren we op de motor, maar toen draaide de wind en werden de eerste zeilen gehesen. De motor ging uit, de zon begon te schijnen en eindelijk zeilden we, heel gaaf!

Op dit moment liggen we in Engeland, in Brixham, en vanmiddag mogen we aan land. De volgende bestemming is Tenerife waar we over ongeveer 2 weken aankomen. Moor