@TXL
Een nieuw plan
Ik denk dat dit één van mijn moeilijkste columns ooit wordt. Niet om te schrijven, maar met de vraag of ik dit wel wil publiceren. Ik heb er lang over nagedacht, misschien niet lang genoeg en uiteindelijk won het gevoel toch om deze column te schrijven. Misschien wel omdat het een moeilijk besproken onderwerp in de maatschappij is. En - nu ik zo dit woord ga typen - ik er toch altijd een vreselijk naar gevoel van krijg al. Zelfmoord.
Chris en ik hebben het een aantal keer helaas in onze kringen meegemaakt. Het is een vreemd, ongrijpbaar en vooral enorm verdrietig iets. Het feit dat iemand zich zo, ja wat voor woord geef je daaraan, enorm slecht, naar, beroerd, gevoeld moet hebben om tot dit besluit te komen. De vragen, de vragen soms aan jezelf of je er iets aan had kunnen doen om het te voorkomen. Wij zijn beiden van mening dat dit laatste geen vraag voor jezelf kan zijn. Het komt altijd onverwachts, dus bepaalde dingen had je niet kunnen weten. Eigenlijk heeft geen enkele vraag zin, want je krijgt geen of niet altijd antwoorden. Het verdriet van naasten, geconfronteerd worden met feiten die je liever niet wilt horen, maakt het voor nabestaanden nog wranger en moeilijker soms. De maatschappij vindt het ook lastig om er over te praten en naar te vragen. Het is moeilijk bespreekbaar, een taboe.
Ik denk dat het voor de groep die met suïcidale gedachten worstelt, ook een drempel maakt om dit te bespreken. Het zal één van de redenen zijn waarom het nog steeds voorkomt. Na het overlijden van mijn tante ging ik, net als iedereen die dicht bij haar stond, ook een soort verwerking in. Het gevoel om iets te kunnen doen voor mensen die met deze gedachten worstelen, kwam in vlagen wel steeds meer op. Eigenlijk heb ik mijn plan nog met niemand besproken, omdat ik eigenlijk ook niet zo goed weet hoe en of ik het wil gaan vormgeven. Mijn tante hield enorm van wandelen, met een vriendin of maatje. Zou het een idee zijn om een soort van platform op richten, waarbij vrijwilligers aan iemand gekoppeld worden die het wel kan gebruiken om daar af en toe eens mee te wandelen? Ik hoor graag uw idee hierover.
Emily Westdorp