Carla Kalverboer: "Hopelijk kunnen Luke en ik de winkel ergens begin volgend jaar overnemen."
Carla Kalverboer: "Hopelijk kunnen Luke en ik de winkel ergens begin volgend jaar overnemen." Foto: Jeroen van Hattum

"Klant en collega's maken mijn dag"

Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?

Mijn naam is Carla, samen met mijn ouders, zus en broertje ben ik opgegroeid in Oudeschild. Mijn ouders hadden vroeger beloofd dat als mijn zus 9 was en ik 7 jaar, we naar Disneyland zouden gaan. Iets waar ik toen graag naartoe wilde. In plaats van dat we naar Disneyland zijn gegaan, kregen we een broertje. Naar Disneyland zijn we nooit meer geweest. Maar toch vonden we een broertje stiekem nog veel leuker. Nu woon ik nog steeds met alle plezier in Oudeschild, samen met mijn vriend Luke. 



Wat voor werk doe je? 

Toen ik 13 jaar was, ben ik begonnen met helpen in de supermarkt. Toen ik eenmaal 14 was, mocht ik echt aan het werk. En nu een aantal jaar verder werk ik daar nog steeds. Ik vind het knap hoe mijn vader (natuurlijk ook met hulp van mijn moeder) alles heeft opgebouwd. Toen hij 19 jaar was, is hij ermee begonnen. En nu heeft hij de stap genomen om te stoppen. Dit bracht kansen voor mij. Dat betekende niet dat ik niet getwijfeld heb aan de keuze of ik de winkel wilde overnemen. Ik weet hoe hard mijn vader altijd werkt en ik wist niet of ik dat mezelf ook zo zag doen. Toen ik mijn twijfels thuis uitsprak, was Luke degene die zei dat hij de supermarkt graag met mij samen wilde overnemen. Dit bracht mogelijkheden voor mij. Samen doen, betekent het werk ook samen verdelen. Daarom hebben we besloten om het te gaan doen! Maar dit betekent niet dat je meteen de winkel mag overnemen. We moesten eerst samen solliciteren bij Spar. Na vele testen en gesprekken hebben ze ons groen licht gegeven. Na de zomer starten we samen een opleiding bij Spar. En hopelijk kunnen we de winkel ergens begin volgend jaar overnemen.

'Hoi' zeggen zonder je af te vragen of je de persoon kent



Wat is het mooie aan een supermarkt?

Het werken in een supermarkt is heel afwisselend. Het ene moment vul ik vakken en het andere moment ben ik bezig op de computer. Juist dat afwisselende maakt het leuk. Toch maken mijn klanten en mijn collega’s mijn dag. Elke keer weer een leuk praatje, recepten uitwisselen. Geen dag is hetzelfde. 



Wat doe je zoal in je vrije tijd?

In mijn vrije tijd doe ik aan Zumba, heerlijk bewegen op muziek met een leuke groep dames. Ook doe ik aan zaalvoetbal, ik ben aanvoerder van ons gezellige team. We maken van elke wedstrijd weer een feestje. Vooral als we uit moeten voetballen. Dan gaat mijn microfoon mee en met winst of verlies is het weer feest. Ook vind ik het leuk om in mijn vrije tijd te koken of te bakken. Dat koken begon vroeger al bij oma in de keuken, de balletjes draaien voor in de soep. Elke zaterdag maakt mijn oma een grote pan soep. Iedereen die mee wil eten, is welkom. Vaak ga ik er op zaterdag heen om een soepje te eten. Als ik bel, zegt mijn opa al standaard: de soep is op. En begint dan te lachen. Zelf probeer ik elke week wel een ander recept. Als het lekker is, bewaar ik hem, als het niet lekker is, was het ook meteen de laatste keer dat ik het recept heb gemaakt, haha. Ook vind ik het leuk om met vriendinnen af te spreken. Of om bij Luke bij het crossen te kijken. Eigenlijk heb ik een heleboel dingen die ik leuk vind om te doen. 



Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Als vriendelijk en gezellig. Zoals laatst bijvoorbeeld tijdens Koningsdag. Dat je dan door het park loopt tussen jong en oud en alleen maar bekenden tegenkomt. Lekker met iedereen een praatje maken en proosten. Daar kan ik van genieten! 



Wat zou er op Texel moeten blijven zoals het is? 

Die gezelligheid. Dat je de deur gewoon kan loslaten en dat je fiets er na een paar uur nog staat als je hem vergeten bent op slot te doen. Gewoon dat relaxte. Het "hoi" zeggen tegen iedereen die je tegenkomt zonder je af te vragen of je die persoon eigenlijk wel kent.



Wat zou er op Texel anders mogen? 

Ik vind dat we er niet voor moeten zorgen dat de toeristen het hele eiland overnemen. Leuk al die mooie vakantiewoningen. Maar we moeten ook niet vergeten om te zorgen voor plekken voor jongeren op Texel. 



Wat is je favoriete plek op Texel?

Een favoriete plek op het eiland heb ik niet. Ik kan van alle plekken genieten. Een wandeling door het bos, een warme dag op het strand, een zonnige dag op het terras. Als ik met goede mensen om me heen ben, is elke plek mijn favoriete plek!



Wie verdient er een grote pluim op Texel?

En ook hier is weer niet een iemand die een pluim verdient. Ik vind dat we allemaal een pluim verdienen. Iedereen doet zijn of haar best. In de horeca, toerisme, zorg, winkels, boeren en iedereen die het eiland netjes maakt. Samen zorgen we ervoor dat de toeristen weer (terug)komen. 



Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Ik ben blij dat de toeristen nog steeds naar het eiland toe komen. Daar moeten we het uiteindelijk toch allemaal van hebben. Juist de afwisseling van de rustige tijd in de winter naar de drukkere tijd in de zomer vind ik leuk. Zolang niet elke toerist voor ieder schaap gaat remmen op de weg vind ik het nog leuk. 



Wat doe je over 5 jaar?

Ik ben iemand die met de dag leeft, wie vandaag leeft wie vandaag zorgen heeft. Geen idee wat ik over 5 jaar doe, hopelijk werk ik nog met veel plezier in de winkel. En geniet ik nog net zo van de dingen waar ik nu ook van kan genieten! 



Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van…' willen zien?

Graag zou ik mijn schoonzusje Senna willen zien. Zij is bijna klaar met haar studie en druk aan het werk in haar kledingzaak in De Koog. Ik weet zeker dat zij ook iets leuks te vertellen heeft.