Marieke Kooiman en Lonneke Zegel bij één van de speelobjecten van de Jozefschool die ze graag willen behouden. Onder: afbeelding uit 1976.
Marieke Kooiman en Lonneke Zegel bij één van de speelobjecten van de Jozefschool die ze graag willen behouden. Onder: afbeelding uit 1976. Foto: Gerard Timmerman

"Behoud speelobject Jozefschool"

De voormalige Jozefschool is inmiddels geen school meer, herinneringen zijn er nog volop. Soms nog tastbaar. Zoals de twee speelobjecten aan de muur. Geplaatst in 1976. "Ze mogen niet verloren gaan", vinden oud-leerlingen Marieke Kooiman en Lonneke Zegel. 


De speelobjecten zijn gemaakt door Wilma Bakker, destijds uit Schardam. Het was een kleurig kunstwerk, een uit vier delen bestaand reliëf waardoor de grauwe indruk die het schoolplein tot dusver maakte aanzienlijk opfleurde. Het reliëf op de voormalige kleuterschool, is een vogel, met op de vleugels zitjes voor kinderen. De andere was een paddenstoel, een boom en enkele bloemen. Uitgevoerd in stevig polyester met een stalen geraamte, zodat het tegen een stootje kon. Het werk kostte destijds 7.500 gulden, ver onder het maximum bedrag van de zogeheten 1%-regeling die bij de oplevering van de verbouwing van de school aan kunst mocht worden besteed. 

De school was via de Culturele Raad Noord-Holland met haar in contact gekomen. Een en ander gebeurde in overleg met de gemeentelijke commissie Kunstopdrachten en docent Jan Driehuis, de vader van Lonneke. Van de vier speelobjecten zijn er twee verdwenen, de twee andere zijn er nog. Wel is de meeste kleur er af. 

Menig oud-leerling herinnert zich de objecten nog. Voor Marieke hebben ze emotionele waarde: "Toen ik tien jaar oud was (schooljaar '79/'80) ben ik door mijn ouders van de Lubertischool gehaald en overgeplaatst naar de Jozefschool. Ik woonde in De Koog en kende alleen mijn neef en een meisje dat ook op de Lubertischool had gezeten. Voor mij heel spannend dus. Tijdens het eerste speelkwartier op mijn nieuwe school stond ik wat verloren bij één van de speelobjecten. Toen kwam Lonneke naar mij toe. Dat moment ben ik nooit meer vergeten, dat beeld staat in mijn geheugen gegrift."

Ruim veertig jaar later zijn Marieke en Lonneke nog steeds goede vrienden. Toen Marieke haar herinnering aan Lonneke vertelde, kwam het balletje aan het rollen. "Ook de kinderen van Lonneke hebben daar op school gezeten en haar vader (Jan) heeft daar jaren voor de klas gestaan. Daardoor had Lonneke nog connecties met de Jozefschool en heeft ze voor mij de contacten gelegd."

Navraag leerde dat het schoolgebouw is overgedragen aan de gemeente en dat er bij de nieuwe Skool geen plaats is voor deze twee speelobjecten.

Marieke vertelde de gemeente de objecten graag te willen laten restaureren en een mooi plekje te geven op het erf van "De Razende Bol" aan de Pelikaanweg, waar ze voor iedereen goed te zien zijn. Het college meldt de wens "te waarderen en te begrijpen", maar geeft ook aan dat het kunstvoorwerpen zijn en dat onderzoek nodig is. Inmiddels is er contact geweest met de maker, mevrouw Bakker, nu bijna 80 jaar, uit Laren. 

Wat vindt zij er van? "Het is mooi dat het kunstwerk nog bestaat, want door brand of zo gaan ze ook wel eens verloren. Wat de dames van plan zijn lijkt mij een heel leuk idee. De meeste verf is er af, dus het moet wel even worden opgeknapt.” Met het oog op de restauratie hopen Lonneke en Marieke dat er nog kleurenfoto's bestaan.

Afbeelding