De pure visie
Hoe moet ik kijken!?
De bovenstaande vraag klinkt misschien wat gek, maar toch hoor ik hem regelmatig. Het is het moment dat iemand op de foto ‘moet’ en dan ineens heel onzeker wordt. Eigenlijk is het korte antwoord daarop: “Gewoon: zoals je altijd kijkt als je er niet over nadenkt.”
Mijn naam is Stefan Krofft. Ik ben zelfstandig fotograaf en ga jullie via deze column de komende tijd meenemen in ‘mijn wereld’. Wat kom ik zoal tegen, wat valt me op en wat kan ik als tips meegeven aan zowel mensen die (al dan niet bij mij) op de foto gaan, als hobbyfotografen die hun skills willen verbeteren.
Voor de meeste mensen is op de foto gaan geen alledaagse bezigheid en de angst om er 'stom' op te staan, komt ineens naar boven zodra ze voor de lens staan. Zonde eigenlijk, want hoe meer je er mee bezig bent, hoe onnatuurlijker de situatie wordt en des te groter de kans dat je ‘ongemakkelijk' op de foto staat. Ook de opmerking: "ik sta er altijd op met m'n ogen dicht” komt dan als excuus voorbij. Wat dan volgt, is dat ze heel verkrampt blijven staan en gaan staren om maar niet te knipperen. Het gevolg: je ziet eruit als een hert die in de koplampen van de auto staart kort voor het moment van een aanrijding…
Daar komt nog eens bij dat we onszelf heel anders zien en vooral beoordelen dan een ander. We zijn geneigd om alles wat we niet zo leuk of mooi aan onszelf vinden, ‘onder een enorm vergrootglas te leggen'. Dus als ‘dat vreselijke moment' eindelijk achter de rug is en we de foto's zien, hebben we meestal gelijk een hele kanonnade aan commentaar op onze eigen beelden en zeggen vrijwel bij iedere foto: "Oh nee, die niet, want daar kijk ik vreselijk”. Of: "Nee, daar zit m'n haar heel suf” - et cetera, et cetera.
Natuurlijk is het ook aan de fotograaf om de persoon voor de lens op zijn/haar gemak te stellen, maar de meeste invloed op het eindresultaat heb je echt zelf. Ontspan, en geniet van de aandacht, want je wilt dat het eindresultaat een leuke en ontspannen foto van ‘de echte jij’ wordt, toch? Ikzelf vind het helemaal niet erg om op de foto te gaan. De foto bij dit artikel is er één die mijn gewaardeerde (ex)collega Liselotte Schoo een paar jaar geleden van mij heeft gemaakt. Het leek me namelijk wel zo fair om zelf gelijk het goede voorbeeld te geven. Ook ik ben in mijn hoofd natuurlijk wel even kort bewust van het moment, maar dat gebruik ik dan vooral om ervoor te zorgen dat ik ontspan en juist niet bezig te zijn met wat ik doe of hoe ik kijk en juist zo natuurlijk mogelijk over te komen.
Dus mijn advies voor deze keer: Niet meer nadenken over hoe je moet kijken, maar lekker ontspannen naar de shoot gaan en zorgen dat je op de foto staat zoals je bent. Niets meer, maar ook niets minder. Je mag er zijn, dus wees blij, en laat jezelf vastleggen. Het doet echt geen pijn.
Stefan Krofft