"Kennis inzetten voor maatschappij"
Kun je iets over vertellen over jezelf en je achtergrond?
Ik woon nu vijf jaar op Texel en ben hier gekomen om bij het NIOZ te werken. Dat heb ik twee jaar gedaan, waarna ik ontslag heb genomen. Het paste niet zo goed bij me als ik had verwacht. Ik dacht toen: ik kom hier om te werken, tijdelijk te wonen en daarna verhuis ik terug naar de Randstad. Maar Texel beviel goed.
Ik heb in Utrecht aardwetenschappen gestudeerd. Fysische Geografie, de natuurkant van aardrijkskunde. Bij het NIOZ was ik als onderzoeker bezig met microbiologie, micro-organismen in de oceaan. Het was zo abstract en stond voor mij ver van de maatschappij. Ik had niet goed door waarvoor ik het deed. Ik vind het juist belangrijk om te weten waarom je iets doet. Dat het tastbaar is en van maatschappelijke waarde.
Wat doe je voor werk?
Het dorpsgevoel met mogelijkheden van de stad
Ik ben, mede door de thuiswerkmogelijkheden, bij de provincie Flevoland gaan werken als beleidsadviseur Bodem en Water. Het gaat over hoe we op de korte en lange termijn met het bodem- en watersysteem omgaan. Zoals over het tegengaan of opruimen van vervuilende stoffen en nadenken over zeespiegelstijging en bodemdaling.
Ik voorzie bestuurders van inhoudelijk advies en zorg dat zij voldoende kennis hebben om bij besluiten een goede keuze te kunnen maken. Werken bij de overheid bevalt me goed. Het geeft voldoening dat ik mijn kennis inzet voor de maatschappij. En ik denk ook voor een betere wereld.
Mijn werk verandert en ik wil graag wat dichterbij aan de slag. Daarom zoek ik een andere baan, meer in de buurt.
Merk je verschil met de Randstad?
Ik heb in Hoofddorp en Utrecht gewoond, beide in de Randstad. Ik had niet verwacht het hier zó naar mijn zin te hebben. Misschien was ik een beetje bang voor het dorpse leven, waar iedereen elkaar kent en je niet anoniem bent. Grappig is dat ik het hier juist ontzettend leuk vind. Het dorpsgevoel, knus en gezellig, met stadse mogelijkheden. Er is veel te doen en er zijn veel voorzieningen. Maar mensen laten elkaar ook met rust en respecteren elkaars privacy. Je hoeft niet zoveel, niet het gejaagde van de stad. Het gaat wat rustiger.
Jari schreef dat je je mening niet gauw onder stoelen of banken steekt...
Ik heb vrij snel een mening over dingen en vind dat ze beter kunnen. Vanuit de drive dat ik graag wil dat dingen goed gaan of beter kunnen. Op Texel blijven dingen vaak lang hetzelfde. Dat is misschien wel een verschil met de stad, waar veel dingen snel veranderen. Voor mij is het een grappige les om daar niet teveel een mening over te hebben. Vaak gaan dingen al zo lang hetzelfde met een goede reden.
Als volleyballer zat ik vanaf de zijlijn wel eens te mopperen over dingen die naar mijn mening beter konden. Maar zo’n vereniging draait wel op een kleine groep vrijwilligers, die alles doen. Nu ben ik er daar zelf eentje van en vind ik dat ik er wél over mee kan praten, maar leer ik ook dat dingen vaak niet anders kunnen of wat er juist al goed gaat. Zo leer ik een balans te zoeken en mijn mening soms voor me te houden.
Jari vertelde ook dat je een Texelse man hebt 'gevangen'. Vertel!
Dat klopt. Hij heet Willem Jaap (van Willem Koomen). Ik heb hem ontmoet rond de tijd dat ik bij het NIOZ wegging. Vooraf dacht ik op dat moment weer terug te verhuizen. Toen kwam Willem Jaap en besloot ik nog even te blijven. We hebben onlangs een huis gekocht en dat is heel fijn.
Wat doe je in je vrije tijd?
Volleyballen doe ik al mijn hele leven. Ik hou van teamsport en voor volleybal geldt dat nog wat meer. Er zit een net tussen jouw team en je tegenstander. Het maakt de teamspirit nog belangrijker dan bij andere sporten. Je hebt geen contact met je tegenstander, alleen met je teamgenoten. Dat maakt het soms een wat psychologisch spel. Als je een goede teamspirit uitstraalt, dan heeft dat effect op de tegenstander. Andersom ook, als de samenwerking niet lukt. Tevoko is een leuke club. Vooral de Eilandcompetitie is leuk. Niks officieels, gewoon voor de fun. Daar heb ik me het snelst welkom gevoeld als nieuweling. Je hoort er direct bij.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Minder gejaagd, nuchter. En veel variatie. In de stad heb je dat nog meer, maar zoek je veel meer gelijksoortige mensen op. Hier kom je veel verschillende mensen tegen. Verder waardeer ik alle mensen die me hier snel thuis hebben laten voelen, zoals mijn volleybalmaatjes, maar ook mijn schoonfamilie en de vrienden van Willem Jaap.
Wat mag hier blijven zoals het is?
Heel veel, denk ik. Vooral het dorpsgevoel, het kleine en knusse, met toch die stadse mogelijkheden. Veel mogelijkheden voor uitgaan, winkels en andere voorzieningen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Wat ik mis is een goed aanbod aan vegetarisch en veganistisch eten. Veel restaurants hebben lokaal vlees op de kaart, wat ik goed vind, maar ik zou graag ook een breder aanbod zien van niet-vleesproducten.
En dat rijke mensen van de overkant hier een tweede huis kopen, waardoor mensen die een eerste huis willen kopen achter het net vissen, mag van mij ook ophouden.
Wat is je favoriete plek op Texel?
De rand van het bos en de duinen. Dat is een prachtig mooi stukje natuur. Ik hou van het bos, maar duinen zijn echt Texels. Het maakt niet uit waar, maar denk aan het gebied bij paal 15.
Wie verdient een grote pluim?
Alle vrijwilligers die zich ergens voor inzetten, zoals bij Tevoko.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Toerisme heeft veel goed kanten, denk bijvoorbeeld aan de vele voorzieningen. Maar het hoeft ook niet oneindig te groeien.
Wie mag er in de volgende 'Eiland Van...'?
Emmie Monster. Vanaf dat we elkaar keerden kennen, zijn we goede vriendinnen. Ik ben onder de indruk van hoe zij als zzp'er aan de slag is gegaan op Texel. Zo heeft ze meegewerkt aan goede zaken als lokaal voedsel promoten en meer jongeren naar Texel halen. Sinds kort is ze bezig met het maken van schapenmelkijs.