Puber(T)aal
Antropomorfe
lippenbeer
Rust, structuur en duidelijkheid zijn belangrijk voor pubers. Eigenlijk voor iedereen, maar voor jongeren helemaal. Ik schrijf altijd op het bord wát we gaan doen en regelmatig ook nog hoelang een activiteit duurt. Vinden ze fijn, weten ze waar ze aan toe zijn.
Vorige week hadden we in de derde klas een les over een fragment uit een leesboek. Het thema van deze tekst was discriminatie. Heel goed om bespreekbaar te maken en om de leerlingen hierover te laten nadenken. We gingen aan de slag. Eerst las ik een heel stuk van het verhaal voor. Na twintig minuten kreeg ik last van mijn keel en vroeg ik de leerlingen zelf in stilte verder te lezen. Ze kregen er een leesopdracht bij: wanneer ze een personage tegenkwamen, onderstreepten ze de naam en naast de tekst schreven ze vervolgens de karaktereigenschappen op die ze te weten kwamen. Zo’n opdracht zorgt ervoor dat ze hun aandacht erbij houden.
Na het lezen van de tekst, vertelde ik de leerlingen dat ze tien minuten de tijd hadden voor de eerste opdracht. “Over tien minuten wil ik dat opdracht één af is”, zoiets moet ik gezegd hebben. Een jongen antwoordde namelijk met: “Dan wil ik ook graag dat u over tien minuten iets gedaan heeft.” Ik vroeg waar hij aan zat te denken. Benoemde nog dat ik heus zelf ook van plan was wat te gaan doen in die tien minuten, maar als hij een goed alternatief had, ik dat zou uitvoeren. Hij dacht even na en zei toen: “Over tien minuten wil ik van u weten wat voor beer Baloe uit Jungle Boek is.” Oké… vreemde hersenspinsels hebben die kinderen soms. Maar vooruit, ik ging de uitdaging aan. Waarna hij de opdracht nog even aanvulde met: “Zonder het antwoord gewoon te googelen.” Ik mocht wel opzoeken welke beersoorten er zijn, dus dat deed ik en terwijl de klas aan de opdracht werkte, kwam ik tot de conclusie dat Baloe een lippenbeer moest zijn.
Na tien minuten bespraken we de eerste opdracht. De jongen dacht dat ik zijn verzoek niet had uitgevoerd óf dat ik niet kon achterhalen wat voor beer Baloe is, want hij vroeg net iets te onrustig: “En, en, en, weet u het?” Ik zei dat ik mijn geld inzette op een lippenbeer. “Whoeeee mevrouw, niet slecht! U bent een echte kenner! Al is het eigenlijk een antropomorfe lippenbeer, maar dit rekenen we ook goed.” Het groepje waarin hij zat te werken, joelde. Ik had punten gescoord, yes.
Deze opdracht was één van de laatste opdrachten die de leerlingen dit schooljaar voor mij uitvoerden en dit was de laatste die ik voor de leerlingen uitvoerde. Ook de krant zet ik voor nu op pauze. De komende weken trek ik mij namelijk even terug en richt ik mij op iets anders, wat zich waarschijnlijk in mei zal aandienen. Meer daarover ziet u vanzelf in deze krant verschijnen, al is het op een andere pagina. Eén ding is zeker: daarvoor zijn rust en structuur ook van groot belang.
Marlieke Daals
Docente Nederlands OSG De Hogeberg
