Peter Hendriks soleert op de baritonsax. Op de foto links jubilarissen Martien Witte en Enno Drijver. De overzichtsfoto is van Willem Sangers.
Peter Hendriks soleert op de baritonsax. Op de foto links jubilarissen Martien Witte en Enno Drijver. De overzichtsfoto is van Willem Sangers. Foto: Joop Rommets

DEK succesvol verhalenverteller

Een net niet helemaal uitverkocht dorpshuis De Waldhoorn in Den Hoorn heeft zaterdag met volle teugen genoten van het jaarlijkse winterconcert van muziekvereniging DEK, even vakkundig als enthousiast geleid door dirigent Rachel Vroom-Barnard.

De avond was opgebouwd uit twee gedeelten. Voor de pauze ontpopte het orkest zich tot verhalenverteller. Zo ging zowel Castles in Spain van R. Beck en J. Mabaar als Jan Klaassen de trompetter van Lennart Nijgh en Boudewijn de Groot over spannende gebeurtenissen in de Tachtigjarige Oorlog. Song of Liberation van Jacob de Haan vertelde over bevrijding, van toepassing op diezelfde oorlog, maar ook op de Tweede Wereldoorlog. 

Voyage with the VOC van William Vean is een compositie in vijf delen over de belevenissen aan boord van een Oost-Indiëvaarder. Indruk maakte vooral deel vier, waarin een gestorven zeeman na een korte plechtigheid aan de golven wordt toevertrouwd. Het stuk werd zo goed gespeeld, dat het geen enkele moeite kostte om in de zaal het verdriet en de weemoed mee te voelen. Dat was ook zo bij All in the april evening van Roberton-Kriek, waarin DEK de gevallenen van de Russenoorlog in april 1945 herdacht. Een hoogtepunt was ten slotte Don't mock baroque van Wilfried Shadbolt, een speelse compositie over de Barok, met een prachtige solo op baritonsax van Peter Hendriks.


Vaderlandse klassiekers

Na pauze werd duidelijk waarom het concert de titel Vol bravoure op de Hollandse tour had meegekregen. Driekwartier lang klonken er vaderlandse klassiekers, variërend van Land van Maas en Waal tot Zij gelooft in mij en van Paloma Blanca tot Het kleine café aan de haven. Bij sommige liedjes werden de toeschouwers uitgenodigd mee te zingen. Omdat de een te vroeg inzette en een ander te laat, ging dat niet altijd helemaal goed en dat leidde af van de prestaties van het orkest. Maar dat was dan ook een van de zeer schaarse minpuntjes.


Het concert werd onderbroken voor een huldiging. Enno Drijver is zestig jaar lid. De langste periode speelde hij bugel, de afgelopen jaren heeft hij zich toegelegd op euphonium. Als secretaris was hij daarnaast maar liefst tweeëndertig jaar bestuurlijk actief. De kroon werd gespannen door slagwerker Martien Witte, die tien was toen hij zich zeventig jaar geleden bij DEK aansloot en de vereniging sindsdien altijd trouw is gebleven. De jubilarissen werden in het zonnetje gezet door bestuurslid Jantien Berbée.


Spreekstalmeester was Charlotte Lorier. Zij was de uitdaging aangegaan om Piet Schneider te vervangen, die deze rol zo'n vijfentwintig jaar had vervuld. Charlotte had er duidelijk veel tijd en energie in gestoken en voorzag alle composities van leuke en wetenswaardige achtergrondinformatie.



Joop Rommets

Bestuurslid Jantien Berbée zet jubilarissen Martien Witte (links) en Enno Drijver in het zonnetje.
Na de pauze gingen de muzikanten ook met hun kleding op de Hollandse tour.