Wat ik zeggen wou Schoenmaker, blijf bij...
In de krant van 7 februari las ik een opmerkelijk bericht omtrent het fenomeen bed en breakfast. Deze formule heeft nogal wat voeten in de aarde gehad voor de Texelaars. De eilandbewoner is van huis uit nogal rustig van aard en heeft vaak een vriendelijke omgang met de buren. Maar als die buren overlast bezorgen door extra veel vakantiegangers naar het eiland te halen, geeft het niet de rustige sfeer die de Texelaar gewend is. Het buurtverkeer wordt er drukker door.
Op Texel woon je ten slotte voor je rust! De vaste inwoners willen die rust graag behouden en dat kan ik mij zeer goed voorstellen. Er zijn genoeg accommodaties om de gasten te ontvangen. Accommodaties ,die erop toegerust zijn en begrip en kennis hebben van horeca-bedrijven. Het is op zijn minst verbazend dat de gemeente al die surrogaat-horeca toestaat.
Als ik zie, wanneer ik op Texel ben, hoe mensen kamertjes en schuurtjes verhuren om ook een graantje van het vakantieplezier mee te pikken, dan rijzen mij de haren te berge. Het is geen reclame voor het eiland om mensen op deze wijze te ontvangen en zogenaamd gastvrij te zijn. Vooral als ik naar de prijzen van de logies kijk.
Op zijn zachts gezegd treurig. Dus veel te duur! Maar dat niet alleen: de prijs-kwaliteitverhouding slaat helemaal nergens op. Een hokje achterin de tuin of aan het huis geplakt voor een prijs, waarvoor je een leuk hotel kunt bezoeken. Hoezo hebzucht! De Texelaar heeft soms geen zon meer in zijn tuin, omdat de buurman een schuur achter zijn huis heeft neergezet om te verhuren.
De overlast en de antireclame voor het eiland lijken mij twee argumenten om met het verhuren door burgers te stoppen! Laat het ontvangen van gasten over aan de professional. Schoenmaker, blijf bij uw leest. Mensen die het eiland bezoeken, zijn het waard om kwaliteit te mogen ontvangen en de Texelaar zelf met rust te laten.
Gemeente, laat de regels voor de b&b flink veranderen of liever er helemaal mee stoppen. Waarom? Omdat uw gemeente te boek komt te staan dat op Texel alles mogelijk is. Maar niet ten goede.
Milja E. Kalwij,
Drenthe