"Je kan veel voor je cliënten betekenen"
Vertel iets wat over jezelf en je achtergrond?
Ik ben Annemieke Zijm, dochter van Adri Zijm en Pauline Buffing. Ik ben 44 jaar en vorm met Henny Krop in De Waal een samengesteld gezin met mijn kinderen Tim, Bas en Evi en met Noa, de dochter van Henny. Omdat Zijm een bekende naam is op Texel, wordt in mijn werk al snel gevraagd: “Zijm? Van wie ben je d’r ien? Als ik dan zeg: “ik ben een dochter van Adri Zijm van Driehuizen en mijn opa was Willem van Antje” dan weet een groot deel van de oudere mensen wie ik ben en is er direct een gesprek. Ik ben opgegroeid op een boerderij op Driehuizen, een rasechte Texelaar.
Wat voor werk doe je?
Ik werk al twintig jaar als verpleegkundige in de wijk. Dat betekent dat ik bij zorgbehoevende mensen aan huis kom om verpleegkundige handelingen uit te voeren zoals wondzorg en algemene dagelijkse levenszorg. Wat ik leuk vind, is dat de zorg nooit stilstaat en geen dag hetzelfde is, ondanks dat ik gelukkig een vertrouwd gezicht ben voor onze cliënten. Toen ik begon bestond de wijk nog uit een klein team. Omdat wij ’s morgens onze dienst begonnen op kantoor en daar ook weer eindigden, hadden we veel onderling contact. De zorg deed je echt met elkaar. In de loop van de jaren zijn er veel veranderingen gekomen door overnames door organisaties; veranderingen die niet allemaal gunstig waren. Door de groei werd het onderling contact minder, meer mensen op kantoor en de visie veranderd. Ik voelde dat het niet meer bij mij paste terwijl ik het werk wel leuk bleef vinden. De wens om kleinschaliger te werken, werd daardoor steeds groter.
Als er iets is aan de hand is, staan we voor elkaar klaar
Waarom heb je vervolgens gekozen om bij Lekker Tuus te gaan werken?
Lekker Tuus bestaat in juni vijf jaar en is opgericht is door Maya en Anne. Het is kleinschalige zorg met een team van in totaal acht personen. Hier voel ik me erg thuis omdat we de zorg echt met elkaar doen. Alles is bespreekbaar in ons team, we zijn er voor elkaar. Het voordeel van een kleiner team is dat de mensen altijd dezelfde vertrouwde gezichten zien. Voor de mensen is dat erg prettig, het werkt menselijker en bovendien ook efficiënter.
Wat is het mooie aan werken in de zorg?
Het contact en de verhalen van de cliënten. Mensen hebben altijd wel wat te vertellen. Soms ben jij de enige die ze die dag zien. Hun wereld is dan zo klein geworden dat ze het heerlijk vinden om wat menselijk contact te hebben. Je kan heel veel voor de cliënten betekenen. Het mooie en bijzondere aan het werk op Texel is dat de lijnen naar huisartsen, apotheek, fysio en ergo kort zijn. Daardoor is er een optimale zorgverlening voor de cliënt.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Ik wandel veel met onze hond Bobbi. Sinds half januari hebben we deze pup, dus ik ben druk bezig met opvoeden en uitlaten. Henny en ik vinden een dagje sauna ook lekker ontspannend en in de zomer, met mooi weer, gaan wij graag naar het strand. Met de kinderen iets samen doen vind ik ook altijd leuk, zoals ergens een hapje gaan eten.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik ervaar de mensen als vriendelijk. En denk ook: 'wie goed doet, wie goed ontmoet'. Ik ben een open persoon, je mag eigenlijk alles van me weten. Het gaat om hoe je communiceert met elkaar. Ik vind alles is bespreekbaar, maar het is de toon die de muziek maakt. Als er iets is, staan we voor elkaar klaar op Texel. Dit heb ik zelf ondervonden toen onze boerderij op Driehuizen in 1993 afbrandde; de Texelaars waren er voor ons, zo lief.
Wat zou er op Texel moeten blijven zoals het is?
Ik las van de week het stuk van Jan-Willem Bakker over de tuunwallen, lammetjes en de Hoge Berg. Dat zou moeten blijven zoals het is, als je daar loopt of fietst, dan word je gewoon blij. De schapenboeten zijn karakteristiek voor Texel, als je van de boot afrijdt voel je je gelijk thuis.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Er mag meer gedaan worden aan de woongelegenheid voor de jongvolwassenen, om die op Texel te houden. Het is, zelfs als tweeverdieners, bijna onmogelijk een betaalbare woning te vinden. Om voor een huurwoning in aanmerking te komen moet je (te) lang wachten. Texel vergrijst en er moet meer actie ondernomen worden om de jeugd/jongvolwassenen op het eiland te houden: we hebben ze nodig.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Ik kan bijna niet kiezen, ik heb er zoveel. Op de Hoge Berg is het prachtig met de lammetjes en het Bossie staat vol met bloeiende krokussen. Het strand vind ik ook een prachtige plek, 's zomers de zonsondergang en in de winter lekker uitwaaien. Ik krijg ook altijd een blij gevoel als ik over de Hemmerkooi rijd, dat is een stukje jeugd. Daar stonden vroeger onze koeien en schapen, mijn vader had daar ook voerbieten staan. Als hij naar het land ging, mocht ik mee om hem te helpen en mocht ik op de trekker rijden.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Er zijn heel veel mensen die een pluim verdienen. Maar als ik in de zorg kijk; de huisartsen. Zij doen heel veel voor hun cliënten, werken hard en hun takenlijst wordt alleen maar langer. Wie we ook niet moeten vergeten zijn de mantelzorgers, daar kunnen we niet zonder. Daar mag meer aandacht naartoe gaan, dat probeer ik in mijn werk ook. Een luisterend oor voor hen wordt zeer gewaardeerd.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Texel leeft van de toeristen, op welke manier dan ook. Zelf vind ik dat er genoeg luxe vakantiewoningen zijn, het lijkt zelfs steeds luxer te worden. Voor de gewone portemonnee is er straks niets meer, laten we Texel betaalbaar houden zodat iedereen kan genieten van ons mooie eiland.
Wat doe je over vijf jaar?
Geen idee, ik leef in het nu. Ik ben gelukkig met de mensen om me heen en zeker met de kinderen. Ik denk dat ik dan nog bij Lekker Tuus werk, want ik hou echt van de zorg.
Volgende ‘Eiland Van…’?
Fay Pekel zou ik graag willen zien. Fay is een vrolijke energieke jonge meid, die op Texel werkt. Ook is ze vrijwilliger in het hospice.