Anders bekeken
Koekiesmonster...
'Heel Holland Bakt', altijd leuk en leerzaam, al krijg ik er wel een beetje een minderwaardigheidsgevoel van.
De grootste bouwwerken verrijzen er na uren achter elkaar bakken. Ik houd het bij de appel-, kwark-, monchou-, wortel- en pompoentaarten, cake, Finse koek en kruidkoekversies. Allemaal heerlijk en als je een avond bezig bent, dan staat er heel wat lekkers met de geur in huis… Watertanden.
Ja, we houden van koek bij de koffie en geven dat stokje aardig door: kleine Fedde weet in de la de kinderkoekjes gauw te vinden. Met rozijntjes, met z’n drietjes in een pakje. De kleine handjes trekken de la al open als ik de koffie aanzet.
Ik kan me van vroeger nog de heerlijke baklucht van mijn moeder herinneren: het wordt geen Sinterklaas als je geen speculaas ruikt in huis. En wat dacht je van een ontbijt op bed? Broodjes ruiken als je de ogen opendoet en de ogen ook gauw weer dichtdoen, want dan is de verrassing echt compleet als de kinderen de slaapkamer binnenkomen.
Manlief is niet gek op ontbijt op bed, nee, hij gaat op de rand van het bed zitten en vindt het ongemakkelijk. Nee, ik maak hem er niet blij mee en hij mij dus ook niet. Helaas pindakaas. Voor jezelf ga je dat niet zomaar doen, dat is maf. Tenminste, zo zie ik dat.
De verjaardagen zijn natuurlijk hoogtijdagen bij uitstek. Dan wordt alles uit de kast gehaald voor een lekkere traktatie. Trakteren na de kerkdienst, altijd gezellig en leuk. Dan moet er heel wat op de plaat komen en Fedde is dan een goede hulp. Met de kleine handjes mag hij ook kneden en nootjes of rozijnen strooien. Stoel bij het aanrecht en ei eroverheen kwasten, altijd leuk. En proeven natuurlijk, als de wekker gaat en alles klaar is. Als ik boven ben om hem uit bed te halen na het middagslaapje, dan weet hij het al: ”Koek, oma, koek!”
We zitten te smullen, voorproeven en ik zie dat hij ook wat in zijn tas en broek stopt. “Etende en slepende gasten”, denk ik en ik moet lachen. Na de koffie nog wat hand-en-spandiensten, bedden opmaken boven en alles is weer schoon. Fedde springt op het grote bed als ik worstel met de grote dekbedhoes. Pret voor tien op de grote trampoline.
's Avonds verheug ik me op het frisse gevoel van schone lakens, manlief was al eerder naar boven. Ik hoor hem mopperen. “Is er iets niet in orde? Wat is er loos?” “Het liekt wel of er allemaal kruimels in mijn bed liggen, ik dacht dat je verskoond had?” Ik moet lachen in mezelf: opa’s plek op de trampoline was zeker favoriet. Ik heb geen kruimel en tuk lekker weg naar dromenland. Nog één nachtje, dan ben ik jarig…
Jozien