Afbeelding
Foto: Job Schepers

Randverschijnselen

Wereldreis


"Moet je helemaal naar De Cockdorp?" Een opmerking waar ik twaalf jaar geleden kostelijk om moest lachen. Zelfs als je achteruit zou rijden, hebben we het over een ritje van een minuut of twintig vanuit Den Burg. Ik woonde tot ik naar Texel verhuisde in Steenwijk en mijn meeste studievrienden in Zwolle. Dit was een ruim halfuur en dit vond ik een klein stukje. Overeenkomst met Texel? Mijn vrienden in Zwolle vonden Steenwijk heel ver weg, terwijl ze het niet meer dan logisch vonden dat ik te pas en te onpas richting Zwolle trok. Ik herken dit patroon op Texel. De Cocksdorp - Den Burg is veel minder ver dan andersom. Texel is echt Nederland in het klein. Als provinciaaltje uit Sappemeer heb ik me altijd vreselijk geërgerd aan de afstandsperceptie van Randstadbewoners ten opzichte van alles wat buiten dat gebied ligt. Wederom dezelfde discussie.


Maar weet je wat het erge is? Ik ben net zo geworden. De afgelopen periode moest ik regelmatig in de omgeving van De Cocksdorp zijn en betrapte mijzelf onlangs op de uitspraak 'Ik heb flink wat lange ritten gemaakt de laatste tijd'. Voor de duidelijkheid: ik ben dit jaar nog niet van het eiland af geweest, dus die bewering is pertinent onjuist. Maar ook ik ben genoeg geïntegreerd in de Den Burgse arrogantie om alles achter de Rugediek 'een wereldreis' te noemen. In de afgelopen maanden kwam ik overigens steevast te vroeg. Want net als vele Texelaars was ik van mening dat een reis naar De Cocksdorp tijdens de werkzaamheden tot een ware poolexpeditie was verworden. Zo'n reis waarbij je uitvoerig afscheid neemt van je vriendin en zij met tranen in haar ogen staat te zwaaien bij de deur. Zij niet wetend of je terugkeert, jijzelf niet wetend wat je allemaal te wachten staat. Op tijd vertrekken dus. En vervolgens te vroeg aankomen.

Zaterdag was het weer zover. Met een bus vol Texelaars trokken we naar de Evenementenhal op De Krim. We moesten onderweg nog medestrijders oppikken, waardoor het een nog groter avontuur werd. De stemming in de bus zat er goed in. Ik waande me even in mijn jonge jaren toen ik met een busreis naar Parijs ging. Een heus vakantiegevoel. Er werd gelachen en het niveau daalde al snel tot een voorzichtig 'Hey buschauffeur... We gaan je busje slopen'. De zangers van deze schoolreisklassieker gingen gelukkig niet over tot het realiseren van hun uitingen. 


De busreis was goed verzorgd en wederom bleek de afstand naar het noorden van ons eiland weer enorm mee te vallen. De beschaving in dit verre oord doet niet onder voor die in Den Burg en ook het klimaat blijkt niet te verschillen. Ik durf wel te stellen dat de afstand naar De Cockdsdorp door velen van ons nogal eens wordt overdreven.


Toch viel me één ding op. Na een gezellig feestje leek de terugweg veel sneller te gaan dan de heenweg. De eindconclusie van dit ervaringsonderzoek is dus dat, hoe onwaarschijnlijk dit ook klinkt, de reis van De Cocksdorp naar Den Burg echt korter is dan andersom. Het zou kunnen dat de perceptie van tijd na het feestje misschien een héél klein beetje vertroebeld was. Dat zal komen door de invloed van de zware ontberingen van een dergelijke expeditie. 


Job