Iedere dag fluitend naar het werk
Vertel eens wat over jezelf?
Ik ben Richard van Triet, geboren en getogen Hagenees. Dit jaar word ik 54 en ik woon nu twaalf jaar op Texel. Voordat ik op het eiland terechtkwam, werkte ik bij een multinational waar mijn werkgebied heel Noord-Holland was. Nu werk ik al ruim zeven jaar met veel plezier op het eiland.
Hoe ben je op Texel terechtgekomen?
Via internet een vrouw ontmoet… Afgesproken in Volendam om elkaar te ontmoeten en vanaf dat ik haar zag wist ik: hier ben ik thuis. Zij woonde op Texel, dus al snel was voor mij duidelijk dat ik daar ook zou gaan wonen, ook vanwege mijn drie opgroeiende bonuskinderen.
Mijn motto: een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd
Wat voor werk doe je?
Ik ben werkzaam bij Hooijschuur Groen als allround medewerker. In een snelgroeiend team zorgen we voor tuinaanleg, onderhoud, bestrating en betimmering. Ook tijdens mijn werk houd ik me aan mijn motto 'een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd'. Mede door mijn collega’s en de werkzaamheden ga ik iedere dag fluitend en met veel plezier naar mijn werk. Binnen het bedrijf zijn mij enkele specialistische taken toebedeeld, zoals het elektrisch verwijderen van Japanse duizendknoop en wegbranden van onkruid. Dat laatste wordt verdeeld tussen mij en een andere collega, vanwege de intensiteit van het werk.
Wat is het mooie aan het werk?
Je bent altijd buiten, hebt veel contact met mensen en voldoening omdat je altijd streeft naar een stuk kwaliteit voor de klant. Ik word blij wanneer we de klant tevreden kunnen stellen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Ik ben begonnen met gitaarles en speel cajon. Muziek is mijn passie; vooral jaren '60 en '70-muziek vind ik heerlijk: wat muziek betreft, ben ik twintig jaar te laat geboren! Verder speel ik toneel bij de Oud-Leerlingen en ga ik graag naar het theater, waar we dan een weekendje weg van maken.
Wat heb je met toneel?
Ik vind lachen heerlijk. Zelf lachen en mensen aan het lachen maken, toneel is daarvoor een prachtige uitlaatklep. Ik speel dus zelf jaarlijks mee, mijn grote inspiratie zijn Jon van Eerd en John Lanting. Geweldig hoe deze mensen met hun timing en mimiek perfect weten hoe ze de lachers op hun hand krijgen. Ook André van Duin is hierin een meester, van hem heb ik in mijn jonge jaren wel imitaties gedaan.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Sociaal, betrokken, oprechte interesse in de medemens, wat voor mij vanuit de stad even wennen was. Nu zou ik niet meer anders willen.
Wat moet er blijven zoals het is?
De natuur. Mensen komen van verre om daarvan te genieten, laten we met z’n allen niet vergeten wat een voorrecht het is om op dit mooie stukje Nederland te mogen wonen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ondanks dat het wellicht wat tegenstrijdig is met de vorige vraag, zou ik graag zien dat er woongelegenheid komt voor de Texelse jongeren. Nu zie je die toch wel massaal naar ‘de overkant’ vertrekken.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Een van mijn favoriete plekken is het bosgebied rondom de Fonteinsnol, waar ik mooie herinneringen heb omdat ik daar veel met onze hond gelopen heb. Tegenwoordig nemen we af en toe de katten aangelijnd mee naar dat gebied, dat vinden ze prachtig.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Onze Texelse boeren en dan in het bijzonder Marco Vlaming. Ondanks de vele tegenslagen en veranderingen in wetgeving nog altijd gemotiveerd om door te gaan en positief te blijven.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Zonder toerisme geen inkomsten. We mogen niet vergeten dat we zonder toerisme met z'n allen gewoon aan de overkant aan het werk moeten gaan. Uiteraard zijn de drukte, de vele auto's en de cultuuromslag die het onvermijdelijk met zich meebrengt dan wel weer jammer.
Volgende ‘Eiland Van…'?
Onze dierenarts en vriendin Maaike Monsma-Stapper.