Anton Bakker en Koos Haarsma, bestuursleden van de Stichting Landbouw Historie Texel.
Anton Bakker en Koos Haarsma, bestuursleden van de Stichting Landbouw Historie Texel. Foto: Stichting Landbouw Historie Texel

Landbouw Historie Texel in

nopjes met combine uit 1957

Stichting Landbouw Historie Texel is sinds kort eigenaar van een opgeknapte Lanz combine uit 1957. Dat laat een trotse Anton Bakker van de stichting weten. 

"Het opknappen en demonstreren van oude machines, met de verhalen van vroeger erbij, maken de hobby zo leuk. Laten zien hoe het er vroeger aan toe ging. We zijn met onze hele groep al aardig voorzien met oude machines voor het bemesten, grondbewerken, zaaien, aardappelteelt, gras- en hooioogst en maishakselen. We hadden wel het idee om ook eens iets in de graanoogst te gaan doen, maar verder was het nog niet gekomen, totdat we onlangs tijdens een uitje met de club in de Flevopolder waren. Daar was ook bekend wie wij zijn en wat we allemaal al doen en daarom werden we aangesproken met de vraag of we interesse hadden in een nog werkende zelfrijdende Lanz combine met opzakinrichting uit 1957. Aangezien kijken altijd kan, zijn we er met de groep naartoe gegaan en als je die leuke, oude, complete machine dan ziet, is het toch wel een beetje liefde op het eerste gezicht. We hebben er veel over gesproken en uiteindelijk was de conclusie dat hij maar naar het eiland moest komen. En zo geschiedde afgelopen week. Stichting Landbouw Historie Texel is nu de trotse eigenaar van deze Lanz combine, een mooie bekroning van ons vijfjarig bestaan." 

Of er ooit zo een op Texel heeft gedraaid, weten ze niet, maar er waren zeker wel andere varianten. De combine was al een hele verbetering met voorheen, toen het graan nog gemaaid en gebonden moest worden om het dan later met een stationaire dorsmachine op het erf te dorsen. Bij de combine (afgeleid van gecombineerd) ging het maaien en dorsen van het graan in één werkgang op het land zelf. 

"Of we zelf komend jaar al een stukje graan gaan zaaien, weten we nog niet. Misschien mogen we eerst in de buurt bij een akkerbouwer een stukje proberen", schrijft Anton.