Gert van Klaveren met een houten engel die hij een paar jaar geleden met de hand maakte (en die momenteel in onderhoud is).
Gert van Klaveren met een houten engel die hij een paar jaar geleden met de hand maakte (en die momenteel in onderhoud is). Foto: Jeroen van Hattum

"Texelaars veel met omgeving bezig"

Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?

Ik ben in 1972 geboren in Boskoop in Zuid-Holland, waar mijn vader timmerman was. Ik ben daar al vrij snel bij een boomkwekerij gaan werken en dat was onder meer buxushagen knippen. Ik heb er destijds voor gekozen om hovenier te worden en daarvoor ook een opleiding gevolgd in Crooswijk in Rotterdam.


Hoe ben je op Texel terechtgekomen?

Ik deed aan zeilen en surfen en wilde op mijn twintigste wel een verdiepingsslag maken met de watersport. Dan ging ik vanuit Boskoop naar het strand in Katwijk, maar dat was het vaak net niet helemaal. Dan stond de wind niet goed en had het eigenlijk weinig zin om het water op te gaan. Ik kwam in aanraking met Texel en daar waren de omstandigheden ideaal. Ten eerste stond je binnen een paar minuten wel ergens op het strand en de wind stond ook altijd wel ergens goed langs de kust. Zo ben ik bij de zeilschool bij paal 33 terecht gekomen. Die was toen nog in handen van Michel Arends. Ik ben daar jarenlang instructeur geweest en tegenwoordig help ik ook nog wel eens mee bij Jeroen en Jessica op de zeilschool. Het was een prachtige tijd waarbij je vaak hele dagen op het water was. Ik ontmoette een Texelse en van het een kwam het ander. We hebben eerst een tijd in Boskoop gewoond, waar ik vanaf mijn 32ste een eigen bedrijf had. Op een gegeven moment de vraag aan de orde of we misschien toch weer naar Texel wilden gaan en op een gegeven moment was dat ‘ja’. We konden op De Krim een huisje huren van de toenmalige eigenaresse van de zeilschool en zo zijn we naar Texel gegaan. In 2009 is onze jongste dochter geboren in het huisje en zij is de enige die op De Krim geboren is. Dat is inmiddels alweer 14 jaar geleden.


Prachtig om iets dat eigenlijk niet kan voor elkaar te krijgen


Wat is het mooie aan werken als hovenier?

Je komt als hovenier werkelijk in alle uithoeken van het eiland en je werkt dichtbij mensen. Je bent letterlijk in hun omgeving aan het werk als je met een tuin bezig bent. Het is op Texel soms een uitdaging om met het zeeklimaat, het zout en de wind een knappe tuin aan te leggen, maar die uitdaging ga ik graag aan. Dan kan het gecompliceerd zijn om bepaalde beplanting aan te laten slaan, maar ik vind het prachtig om iets dat eigenlijk niet kan in de praktijk juist wel voor elkaar te krijgen.



Wat doe je zoal in je vrije tijd?

Ik ben lid van handboogvereniging de Swarte Skeepe en dat is iets totaal anders dan de zeilsport. Ik merk dat handboogschieten een mooie sport is om de concentratie vast te houden. Het is geen sport die op kracht aankomt, maar echt een concentratiesport waarbij onder meer de ademhaling belangrijk is. Ik vind het heerlijk om in mijn vrije tijd te werken in mijn eigen tuin en om te kitesurfen. En mijn vriendin en ik vinden het fijn om wandelingen met de hond te maken. Liefst als het regent, dan kom je onderweg de minste mensen tegen.


Wat heb je met Ouwe Sunderklaas?

Toen we net weer op Texel waren komen wonen, stond Gerrit Koorn naast me met de mededeling dat hij, Bart Boon en Wally van Beek voor hun voorstelling nog een ‘Maarten’ nodig hadden. Ik was de juiste persoon om Maarten Boon te spelen. Het was ja of ja, dus ik ben op advies van Gerrit naar Maarten gegaan om spullen van hem te lenen. Het was wel de manier om voor het eerst mee te doen aan dit feest en om meteen bij een hoop mensen de huiskamer te bezoeken. Daarna heb ik nog vele andere voorstellingen gedaan, zoals de klok van de kerk in de Kikkertstraat die volgens omwonenden te luid was. Daar ben ik zorgvuldig met het geluid bezig geweest, zodat het wel hard was, maar niet zou wegvallen, want zou dan de voorstelling nergens mee op slaan. Ik heb ook een keer dorpsgenoot Piet gespeuld, die de neiging had om met zijn fiets dorpsgenoten klem te zetten om dan lang tegen hen te blijven praten. Na afloop heb ik hem zelf ook verteld dat ik hem had gespeuld en dat kon hij waarderen. Ik vind Ouwe Sunderklaas een prachtige traditie om aan mee te doen. Mooi ook dat het in De Cocksdorp nog in de huiskamers wordt gehouden.



Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Over het algemeen als recht door zee en zonder een blad voor de mond. Je hebt hier ook altijd het gevoel dat mensen met één been buiten staan en altijd wel met buiten en hun omgeving bezig zijn. Wat ik in een dorp als De Cocksdorp goed vind, is dat je daar met elkaar leeft. Je spreekt elkaar en je weet hoe het met een ander gaat. Je kan ook wel eens heel dicht op elkaars lip zitten, maar over het algemeen let je een beetje op elkaar om te weten hoe het gaat.


Wat zou er op Texel moeten blijven zoals het is? 

De zee moet achter de dijken blijven. En het zou mooi zijn als we de rust en de ruimte die Texel aan toeristen verkoopt, kunnen vasthouden en behouden zoals die is. 


Wat zou er op Texel anders mogen?

Een grotere diversiteit aan planten, zeker binnen het zeeklimaat, maar dat zeg ik als hovenier uiteraard niet voor niets...


Wat is je favoriete plek op Texel?

Mijn vriendin en ik vinden het heerlijk om in de omgeving van paal 33 te lopen. Verder kent Texel veel mooie plekjes, maar daar wijd ik verder niet over uit.



Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Alle mensen die buiten aan het werk zijn en in weer en wind hun brood staan te verdienen dan wel voor anderen bezig zijn om alles draaiende te houden. Die verdienen een pluim.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Het is de belangrijkste bron van inkomsten op Texel, maar ik denk dat we op Texel de kernwaarden op hun juiste waarde moeten blijven schatten, zodat het eiland ook uniek en authentiek blijft. 



Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien? 

Richard van Triet, ik werk veel met hem samen en dat is altijd gezellig.