Gedicht
Ans' IJsfranchise
De schaakster had feit'lijk gewonnen,
nog één zet, en het was schaakmat.
Toen liet zij d'eigen koning vallen,
zij had van 't spel genoeg gehad.
Het toezicht had moeite genomen,
dat het spel zuiver werd gespeeld.
Toch was de schaakster niet tevreden,
zij voelde zich toch wel misdeeld.
Het weghalen van boomstammen,
de natuur zèlf die zetels bood,
daardoor was 't spel teveel bedorven,
en was Ans' ijsverkoop verkloot.
Als anderen willen waarnemen,
een tijdje daar, met ijsverkoop.
Wie weet kan Ans 't daarna terugnemen,
put z'uit "franchisenemers" hoop?
Kleinkind van Huib de Rijmelaar