De laatste Wampexwinnaars van 2010 doken vrijdagavond in tenue op bij de lezing over de Wampex.
De laatste Wampexwinnaars van 2010 doken vrijdagavond in tenue op bij de lezing over de Wampex. Foto: Jeroen van Hattum

Wampex zit nog altijd vers tussen de oren

De Buureton in Den Burg leek vrijdagavond even een koffiepost van de Wampex. Weliswaar zonder fluorescerende hesjes, maar het waren vele deelnemers van weleer die weer bij elkaar waren.

De Wampex (gehouden van 1980 tot en met 2010) stond centraal bij een lezing van de Historische Vereniging. Het werd een geanimeerde avond waarbij André van der Vliet, Kees Jaap Harting, Swier Oosterhuis en Willem van der Kamer (die samen met Marian van der Werff en Piet Keijser Kwapsma vormden) dertig jaar historie de revue lieten passeren. Dat maakte duidelijk dat de weekend amfibische expeditie van Kwapsma aan de ene kant echt verleden tijd is, maar aan de andere kant bij veel Texelaars nog vers tussen de oren zit.


André toonde een serie foto's van de opdrachten die gedaan moesten worden tijdens de Wampex. Dat riep bij de aanwezigen meteen herkenning op, veelal omdat ze de opdrachten zelf ook hadden gedaan. De foto's riepen eveneens het gevoel op dat de Wampex was uitgegroeid tot iets eigens van Texel. André en Piet hadden het idee voor de bijna 24 uur durende puzzelfietstocht voor groepen van vier personen (van vrijdagavond tot en met zaterdagmiddag) aanvankelijk geleend uit Friesland, waarna het uitgroeide tot het Texels evenement waarbij de deelnemers - verspreid over vier blokken - aan de hand van cryptische omschrijvingen naar alle uithoeken en verborgen plekjes van het eiland werden geleid, gecombineerd met de meest bijzondere opdrachten.


De lezing werd een reis langs het bord met gele tape waarop Swier en Kees Jaap op de koffieposten met de hand de punten bijhielden, de noodbrieven (met aluminiumfolie) die door Marian avondenlang werden dichtgenaaid en de vaste loopopdracht van Kees Jaap. Voorbij kwamen ook de 'terras-vergadering' waarmee de voorbereidingen altijd begonnen, het snoepgoed van Leontine Verseput en haar dochter Marleen, Gerrit Verhoeven en Willem van Leersum van Radio Texel, de bel waarmee de deelnemers 's ochtends werden gewekt en de routes waar Swier zich over boog om ervoor te zorgen dat elk team ongeveer dezelfde afstand zou lopen en fietsen. Willem en André waren veelal van het verkennen, het regelen en de draaiboeken. André vertelde met smaak hoe er voor een opdracht ooit spoorbomen op het Waalenburgerdijkje waren neergezet. Twee Duitse toeristen raakten ervan in de war en maakten meteen rechtsomkeert. Bijzonder was ook hoe de boot in 2003 tijdens de voorinschrijving beladen was met wietplanten (moesten meegenomen worden) en hoe in 2009 een bonte stoet van 38 zelfgemaakte wagens voor de voorinschrijving langs het gemeentehuis trok. De gemeente werd op de hak genomen, maar toenmalig burgemeester Joke Geldorp nam zonder dralen zitting in de jury om op de stoep van het oude raadhuis de wagens te beoordelen. Tijdens de Wampex werden de verhoudingen binnen de teams nog wel eens op de proef gesteld, maar er kwam ook veel moois uit voort. Wally van Beek, die aan circa 25 van de dertig Wampexen meedeed, ontmoette er bijvoorbeeld zijn vrouw Annemieke. André stond ook stil bij de vele vrijwilligers die meehielpen, de mensen die altijd voor het eten en drinken zorgden en de vele Texelaars die moeiteloos gebouwen, land, materialen of andere zaken ter beschikking stelden. Zodra de naam 'Wampex' was gevallen, was vrijwel alles mogelijk. "Of zoals een boer ooit vroeg of hij het land nog even moest ploegen voordat de deelnemers zouden komen."