Zeiler en levensgenieter Hermann Boks zocht graag de grenzen op
Een sportieve kerel, een goede zeiler met een technische knobbel en een eigen mening. Hermann Boks hield van het leven en de gezelligheid. “Hermann kwam te voet de kroeg in en liep er tegen sluitingstijd geregeld op z’n handen uit”, vertelt zoon Jasper.
Hermann kon goed overweg met techniek. Hij studeerde Werktuigbouwkunde en werkte een poosje bij De Vries & Van de Wiel. Toen hij de kans kreeg om als machinist bij TESO aan de slag te gaan, greep hij die met beide handen aan. Hij werd er gerespecteerd om zijn technische kennis, maar was niet te bescheiden zijn mening te geven. Het werd hem niet altijd door iedereen in dank afgenomen. Hij werkte er tot hij in 2008 met de VUT ging. Een Texelaar die er een sport van maakte de mazen in de wet proberen te vinden, telkens de grens opzocht, waardoor hij het onder meer met de gemeente aan de stok kreeg bij het verbouwen.
Hermann was veel op het water te vinden. "Als mijn vader rust wilde hebben, ging hij het water op", vertelt Jasper. Zijn vader hoorde bij de eerste surfers op Texel bij Dijkmanshuizen. Zo is zijn liefde voor het water ontstaan. Hij hoorde bij het groepje dat in 1978 de windsurfvereniging heeft opgericht."
Het surfen ging hem goed af en hij was niet bang uitgevallen. "Hermann was degene die met harde wind het verst weg ging", vertelt zijn vriend Martin Warnaar. "Op een gegeven moment ging hij een keer met me mee op de catamaran. Toen was hij verkocht en kocht er samen met iemand ook eentje. Hij kon goed zeilen."
Dermate goed dat hij in de aanloop naar de Spelen van 1988, samen met fokkemaat Willem Houwing in de race was voor een olympisch ticket in de Tornado-klasse. "Ze hebben het uiteindelijk niet gehaald", vertelt Jasper. Wel veel andere successen. Zo won hij met Houwing in 1987 het Texels kampioenschap catamaranzeilen en in 1990 de wedstrijd Hargen aan Sail met Klaas-Jan van der Vis, met wie hij ook het het multi-klasse weekend bij Katwijk won. In 2000 werd hij met Michiel Pam en Pieter Wijnand eerste bij de Colin Archer Memorial Race van Lauwersoog naar het Noorse Larvik.
Talloze keren deed hij ook mee aan de Ronde om Texel. Een beetje mazzel kun je daarbij wel gebruiken. "En iets meer wind om de boot onder controle te houden", vertelde hij in 1990 tegen de krant. Wegens een voortijdige start kreeg hij toen een diskwalificatie aan zijn broek. "We werden door een andere boot over de startlijn gedrukt."
Warnaar denkt met plezier terug aan de gezamenlijke zeilavonturen. "We hebben veel wedstrijden aan de overkant bezocht. Het kampioenschap van België, Nederland, er zat altijd veel aan vast. Een bijzonder gezellige tijd samen. Rivaliteit was er ook, dat hoort erbij." Jasper: "Hermann heeft veel gewonnen, maar om bekers gaf hij weinig. Wel had hij graag die van de Ronde om Texel in de kast gehad. Da's helaas nooit gelukt."
Ook als vrijwilliger zette hij zich in voor de catamaranrace. Hij was hoofd transport en daarna betrokken bij de het feestprogramma en de tent, met onder meer Kees Schoenmaker.
Nadat hij zijn catamaran van de hand had gedaan, kocht hij samen met Michiel Pam een trimaran. Eentje met volgens Warnaar genoeg ruimte om te slapen en een goede fles whisky mee te nemen. De laatste jaren maakte hij met het blauwe zeiljacht "Wad Sou T" vele tochten, onder meer langs alle Waddeneilanden, tot en met Denemarken.
Na het ziekbed en het overlijden van echtgenote Betty, bijna acht jaar geleden, vond hij nieuw geluk in zijn relatie met Marjon Hoogerheide, met wie hij met hun zeilboot menig tocht maakte.
Hermann Boks overleed zondag 2 januari. Hij werd 75 jaar.