"Elkaar in de ogen kunnen kijken"
Het is en blijft altijd een gouden spelregel tijdens Ouwe Sunderklaas: je mag elkaar een hak zetten, je mag heel ver gaan en er is heel veel geoorloofd, maar het is wel de bedoeling dat speuler en gespeulde elkaar na een voorstelling nog gewoon in de ogen kunnen kijken. Een gouden regel die bij veel speulers goed tussen de oren zit, waardoor Ouwe Sunderklaas over het algemeen verzekerd is van leuke voorstellingen waarbij de kritische noot en de scherpe randjes niet worden geschuwd. Maar waar een gespeulde tegelijkertijd ook zelf moeiteloos naar moet kunnen kijken zonder het gevoel te krijgen te kakken te worden gezet of dat er 'geheimen' worden onthuld die ten koste gaan van relaties en goede verhoudingen. Dat is niet de opzet van Ouwe Sunderklaas, voor de rest kan vrijwel alles. En volgens goed gebruik kent het spel op Texel nog altijd diverse vormen zoals bijvoorbeeld grote voorstellingen met wagens in Den Burg en voorstellingen in de huiskamers in De Cocksdorp. Wel met de gemene deler dat de speuler tijdens het spel onherkenbaar is en na afloop - bij voorkeur - laat weten wie hij/zij was. Ook dat helpt om elkaar na afloop - als speuler en gespeulde - in de ogen te kunnen kijken en om samen een drankje te doen.