Het wisselt per dag wat ik moet laden
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Ik ben Kaya van Benthum, 25 jaar oud. Een dochter van Marcel van Benthum en Rezia Verlooy. Ik heb ook nog een oudere broer Max. Wij zijn geboren en getogen net buiten Oudeschild. Inmiddels woon ik zelf alweer een paar jaar samen in De Cocksdorp. Na de basisschool heb ik 4 jaar VMBO-Kader gedaan en daarna nog 1 jaar MAVO. Toen wilde ik naar de opleiding voor chauffeurs, maar ik was nog te jong en ben ik uiteindelijk de akkerbouwopleiding gaan doen aan het Clusius College in Hoorn. Na deze opleiding ben ik in dienst gegaan op de boerderij van Johannes van Heerwaarden voor ongeveer 4 jaar. Daar was ik voornamelijk werkzaam tussen de aardappels en deed ik al het selectiewerk van de aardappels en de narcissen.
Wat voor werk doe je?
Sinds kort werk ik bij Transportbedrijf Eelman. Het bedrijf is van Peter en Ronald Eelman, er rijden 6 grote vrachtwagens met allemaal een vaste chauffeur. Ze regelen 's zomers vrijwel al het bollentransport van Texel. De rest van het jaar zijn ze druk met andere agrarische transporten en alles wat je maar kan bedenken. Peter rijdt voornamelijk vee en brengt veel stro naar het eiland.
Ik ben pas een paar weken hier aan het werk en moet nog een hoop ondervinden en leren, dus genoeg uitdagingen. Meestal moet ik al met de eerste boot naar de overkant met bijvoorbeeld een auto vol met bollen, maar het wisselt per dag wat ik moet laden. Ook heb ik al mee mogen rijden in de bietencampagne. De suikerbieten worden van september tot januari gerooid bij de boer en komen daar op het erf te liggen. Daar worden ze opgeladen met een kraan en met vrachtwagens naar de haven gebracht waar de bietenboot ligt. De boot brengt de bieten vervolgens naar de suikerfabriek in Groningen.
Boerinnen praten nog met trots en passie over hun bedrijf
Vanwaar de keuze voor de vrachtwagen?
Mijn vader was vroeger ook vrachtwagenchauffeur alleen is hij daarmee gestopt voordat ik geboren werd zodat hij vaker thuis kon zijn. Maar ik heb wel de mooie verhalen meegekregen. Vandaar dat ik van jongs af aan al geïnteresseerd ben in het vak. Omdat ik dus niet meteen na de middelbare school de chauffeursopleiding kon gaan doen, ben ik via via in de agrarische sector beland wat ik ook heel leuk vond. Op mijn werk bij Johannes kwamen heel veel vrachtwagens laden en/of lossen en in die tijd ging ik ook al veel met Peter mee op de veewagen. Daardoor bleef het toch kriebelen om eens mijn rijbewijs te gaan halen. Toen ben ik aan het werk gegaan bij de Hanos, daar heb ik dan ook mijn eerste ervaringen in het transport opgedaan en al veel geleerd op een kleine vrachtwagen. Maar na een tijdje wilde ik toch meer uitdagingen en ben ik bij Transportbedrijf Eelman terecht gekomen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
In het weekend ben ik graag met vrienden. Dan gaan wij gezellig een avondje op stap, ergens zitten en een borreltje doen of andere leuke uitjes. Laatst waren wij bijvoorbeeld op een zondag een rondje over het eiland met de solex, dat was erg leuk. Eerder zwom ik ook graag, maar door de drukte van het werk kwam dat er vaak niet van. Ik ben gestopt, al is dat wel iets wat ik weer zou willen gaan doen. Wij hebben ook een hondje waar ik vaak mee ga wandelen, lekker door het bos of naar het strand. En verder zijn mijn hobby’s vooral slapen en eten!
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Vrijwel nuchter en direct. Maar ook behulpzaam en in voor een praatje en gezelligheid.
Wat zou er op Texel moeten blijven zoals het is?
Ik hoop dat de agrarische sector mag blijven zoals het nu is. Op Texel is de balans tussen de natuur en de boeren in mijn ogen mooi verdeeld. Ook vind ik het eilandgevoel altijd erg fijn, op Texel heb je toch altijd het gevoel dat je de mensen kunt vertrouwen en dat geeft mij een veilig gevoel.
Wat zou er op Texel anders mogen?
De huisvestiging voor jongeren. Wij hebben mazzel gehad dat we nog iets hebben kunnen kopen, maar als ik ook bij vriendinnen om me heen kijk, valt het echt niet mee. Of ze moeten een soort van gedwongen bij hun ouders blijven wonen of ze betalen een huur waar je van schrikt. Een aantal twijfelt zelfs al om naar de overkant te verhuizen, omdat er weinig aanbod van woningen is. Dat zou ik ontzettend jammer vinden.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Het strand vind ik een hele fijne plek om te zijn. Het geeft mij altijd het gevoel dat je even weg bent en tot rust kan komen. Mijn ouders hebben ook een strandhuisje en ik ga daar dan ook graag naar toe samen met de hond.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Net als Vera in de vorige 'Eiland Van...' vind ik dat de hele agrarische sector een grote pluim verdient. Als ik om mij heen kijk, vind ik het mooi om te zien hoeveel boeren nog samenwerken en elkaar helpen waar het nodig is. De boeren zorgen ook weer voor veel werk van andere sectoren zoals de transportsector.
Sinds een aantal maanden bestaat er een Texelse boerinnengroep, wij gaan elke maand bij een boerin langs en die vertelt dan alles over de boerderij. Alle boerinnen praten nog met trots en passie over hun bedrijf en dat verdient alle respect.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Iedereen weet wel dat we het er allemaal van moeten hebben, maar zelf vind ik het soms wel eens te druk en te massaal worden.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik hoop dat ik dan nog steeds doe wat ik leuk vind en waar ik plezier in heb. Ik laat me verrassen en zie wel wat er mijn pad komt.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
In de volgende 'Eiland Van...' wil ik graag Anouk van Waaijen haar verhaal laten doen. Ik ken haar via de boerinnengroep, het is een super spontane meid en ze doet van alles. Denk dat ze genoeg te vertellen heeft.