Gré "G0" Zegers : grenzeloze inzet en creativiteit voor Oudeschild
"Waar begin je en waar eindig je?" De uitspraak zegt veel over de onuitputtelijke inzet en creativiteit van Gré Zegers voor haar dorp Oudeschild.
Gré Zegers groeide op in een arbeidersgezin. Haar ouders, beurtschipper Sieme Zijm en Nettie van der Poll, hadden het niet breed. Geen armoede, maar elke cent werd wel een paar keer omgedraaid alvorens deze werd uitgegeven.
Oudeschild was haar dorp, ze stond midden in de gemeenschap, men noemde haar daar "Gré GO". Want, zonder anderen tekort te doen, Gré wás zo ongeveer de Gemeenschap Oudeschild, de feest- en evenementencommissie van het vissersdorp. "Het maakt niet uit wat we allemaal organiseerden, het was Gré die er over begon: "Hoe liekt jullie dat?", vroeg ze dan", vertelt Martha Witte over de bevlogenheid en tomeloze energie van haar dorpsgenote.
Haar ideeën spuide Gré bij haar thuis in de keuken, aan wat ze bij de feestcommissie de "Achtertafel" noemden. Martha: "Als die tafel eens kon praten. We hebben daar met elkaar de grootste lol gehad."
Gevraagd om wat te vertellen over Gré zegt Martha wat wanhopig: "Waar begin je en waar eindig je? Als de fanfare bij Palmpasen of met Koninginnedag door het dorp ging, liep Gré steevast voorop. Zo probeerde ze het marstempo te drukken. "Anders gaan ze veul te hard en vallen de kindertjes die er achteraan lopen", zei ze dan. Ze deed het iedere keer weer."
Haar creativiteit was grenzeloos. "De bonte avonden kwamen uit haar koker. De kerstmiddagen, de vorm waarin we Ouwe Sunderklaas in Skil houden, Theaterclub De Toverbal, de kerstspelen voor kinderen. Gré stond aan de basis. Onuitputtelijk. Op een keer zaten we aan de achtertafel te brainstormen wat we op de bonte avond zouden doen. Gré zei: "Het zou leuk zijn als we wat vissers op het podium krijgen om wat te zingen. Ze belde Alphons Boom en het Oudeschilder Visserskoor was geboren!" Betrokken was ze ook bij de realisatie van de gymzaal en de verbouwing van het dorpshuis.
In 1990 stelde ze zich verkiesbaar voor de PvdA: "Ik sta aan het begin van iets geheel nieuws. Het is een enorme uitdaging," zei ze zelf. Ze zag zichzelf niet als een "felle socialist" maar kon in haar vier jaar als raadslid soms wel flink uit haar slof schieten. "Het is beschamend dat dit stuk op tafel komt", brieste ze eens toen de raad schroomde om de consequenties van het ontslag van een jeugdwerker te accepteren.
Haar gastvrijheid was groot. Martha: "Zodra ze me over het tuinpad aan zag komen, dan zette ze voor mij al een glas water klaar. Dan namen we eerst alle nieuwtjes in de krant door." Samen met Martha schreef ze twee historische boeken over Oudeschild: "Effies buurten" en "Effies beursen". Gré was niet van de computer. Alles met de hand en met de telefoon.
Samen met Martha deed Gré ook de Beursberichies in de dorpkrant Tusse Òòst en West, waarvan ze 47 jaar geleden betrokken was bij de oprichting. Daarin worden nieuwe dorpsbewoners welkom geheten en vertrekkende uitgezwaaid. "Gré hield alle verhuizingen in het dorp bij. Dan ging ze het dorp op de fiets door en toen dat op het laatst niet meer ging liet ze zich door Koos rondrijden, zodat ze het allemaal in de gaten kon houden." Uiteindelijk liet haar gezondheid haar in de steek. Toen het al revaliderend na een operatie in Den Koogh in Den Helder de verkeerde kant op ging, kwam het eind snel. Zodat ze, zo zei ze het zelf, een dierbare gewoonte met haar enkele jaren geleden overleden dochter Ivon weer kon oppakken: samen een biertje drinken.
Gré Zegers overleed op 29 oktober, ze werd 79 jaar.