De kant langs
Bed & Breakfast
Soms heb je bijzondere gesprekken. Zoals met deze wat vermoeide verhuurder die mij in vertrouwen nam over zijn B&B.
“Toen ik was afgekeurd voor mijn werk en ik een uitkering kreeg, ging ik er flink op achteruit. Ook niet leuk voor mijn vrouw, die bij ons over het geld gaat. “Weet je wat”, zei ze, “de kinderen zijn het huis uit, hun kamers staan leeg. Die kunnen we mooi verhuren aan toeristen. Net zoals die mensen op tv: Bed & Breakfast. Dan hebben we een mooie bijverdienste.”
Dus ik de spullen van de kinderen naar zolder gesjouwd, een nieuw behangetje en een advertentie gezet. En jawel hoor, daar kwamen de eerste gasten al. Een jong stel. Hadden elkaar net leren kennen en konden niet van elkaar afblijven. Het was nogal gehorig dus we konden er volop van meegenieten. Effe leuk, maar de halve nacht had voor mij niet gehoeven.”
Ach, wij zijn ook jong geweest. Dus de volgende ochtend zonder blikken of blozen een ontbijtje voorgezet en tegen tienen vriendelijk uitgezwaaid. Niet voordat ze hadden afgerekend. De eerste poen was binnen, mijn vrouw kocht er gelijk een stel nieuwe pannen van. Het volgende weekend kregen we jongelui uit Amsterdam. Diep in de nacht kwamen ze straalbezopen thuis. De hele badkamer ondergekotst. Dat was de volgende morgen flink soppen. Maar hun fooi na afloop maakte dat weer goed.
We laten ons niet zomaar uit het veld slaan en kregen de smaak te pakken. Dus ook de tweede kamer uitgeruimd, wastafeltje er in en gesausd. De loop kwam er lekker in. De kassa rinkelde en het smaakte naar meer. Dus ook de zolder verbouwd. Toen zaten we op drie kamers logies met ontbijt.
We hadden er een mooie bijverdienste aan. De lusten, maar ook de lasten. Niet meer uitslapen, ’s morgens vroeg op om ontbijt te maken. Dat aten ze op in onze eetkamer, van onze privacy bleef niet veel meer over. Bij belangrijke voetbalwedstrijd zaten ze naast me op de bank. En zopen mijn krat bier leeg. Ach, je bent gastheer of niet. Het geld maakte veel goed.
De vraag naar luxe groeide en mensen kregen meer te besteden. Dus wij mee in de vaart der volkeren. Naar de bank voor een extra hypotheek en toen een kapitale verbouwing. Dan heb je ook wat. Onze gasten kunnen kiezen uit: 1. de bruidssuite, met jacuzzi en hemelbed. 2. Sarassani, met live muziek en bierpomp. 3. Fort Knox, geluidsdicht en je kunt er een olifant in loslaten.
Na maanden verbouwen konden we eindelijke van start. En toen viel jullie krant in de bus: “Aantal bedden in bed & breakfast omlaag in 2026”. Mijn vrouw ontplofte en trok uit boosheid meteen de krant in tweeën. Daarna hing ze stomend een uur met een advocaat aan de telefoon. Daar blijft het niet bij. De teller loopt al flink op.
Ik weet dat dit raar klinkt uit mijn mond, maar ik hoop echt dat Rikus en z’n makkers hun rug recht houden. Want hoe mooier wíj het maken, des te hoger de gasten de lat leggen. Nooit tevreden! Ik ben toe aan een beetje rust. Ik wil een mancave en Fort Knox lijkt mij de ideale plek. Dus één kamer minder in de verhuur, ik vind het zo gek nog niet. Alleen... laat mijn vrouw dit maar niet horen. Dus mondje dicht.”
Gerard