Jaap en Tiny doen het liefst dingen samen
Tiny en Jaap Zuidewind hebben elk hun eigen bezigheden, maar het liefst doen ze dingen samen. Als 60 jaar, precies zo lang als ze getrouwd zijn.
Tiny (79), boerendochter uit De Westen, leerde Jaap (82) kennen op zijn verjaardag. "Ik was daar met een vriend." Die vriend bleek niet de de ware, Jaap wel. Toen het stel trouwde was zij 18, hij 20. Tiny: "We waren nog heel jong. Op mijn twintigste kreeg ik mijn eerste kind. Het voordeel is dat ik ook nog hartstikke jong was toen ik oma werd. We waren een keer met z'n alleen naar Centerparcs, toen mijn kleindochter vroeg: "Ma, ga je mee van de wildwaterbaan". Haar moeder durfde niet en zei: "Oma doet het wel." Prachtig toch."
Drie kinderen hebben Jaap en Tiny, vier kleinkinderen en inmiddels ook een achterkleindochter. "Ik vond Oma Tiny maar niks. Oma Skil werd het ook niet. Ik zong dat liedje "Papagaaitje leef je nog, ija deja, poef." Sindsdien ben ik voor haar oma Poef."
Als pas getrouwd stel kwamen ze op boerderij "Ab-Ovo" bij de entree van Oudeschild, toen nog met een dubbel woonhuis voor de stolp. Jaap: "Het betekent "In den beginne." Een dubbele betekenis. Het begin van ons en het begin van Oudeschild."
"We begonnen met negen koeien en tien schapen en bouwden dat uit tot 20 koeien. Tot 1970. Toen ging ik bij aannemer BAM aan het werk bij de bouw van het NIOZ. Toen ik daar was kreeg ik een andere functie. Als laborant voor het biologisch onderzoek van Cees Swennen en Jan Beukema. We deden veel vogel- en wadonderzoek. Veel buitenwerk. In het voorjaar namen we monsters op het wad. Voor vogelonderzoek gingen we wel naar Schotland om daar papegaaiduikers op te halen. Heel avontuurlijk. Dertig jaar heb ik dat werk gedaan."
"Ik had een dubbelfunctie, want thuis hadden we de boerderij. Geen koeien, wel 150 schapen." Die waren in vertrouwde handen bij Tiny. "De boerderij was mijn lust en mijn leven. Prachtig vond ik dat. Ik heb héél veel schapen verlost." Jaap: "Dat kon ze goed, ze was er echt een ster in." Tiny: "Ik had het boerenwerk van huis uit meegekregen. Ik reed op de trekker en bracht de schapen naar de veearts." Eén ding deed ze niet: "Mijn vader drukte me op het hart: "Leer nooit koeien melken. Anders moet je dat ook nog doen."
Tiny combineerde de boerderij met haar gezin. "Ik deed ook vrijwilligerswerk in het Verpleeghuis. Ze boden mij een baan aan, maar dat hield ik af. Achteraf was ik daar blij om. Wij doen graag heel veel samen en anders zouden we ieder veel meer ons eigen ding zijn gaan doen."
Samen reisden ze bijvoorbeeld naar Schotland. Jaap: "Om de schapen van en naar de dijk te drijven wilden we border collies gebruiken. Op advies van Han van de Luitenant zijn we naar Schotland geweest. Daar hebben we puppy's opgehaald. Van het één kwam het ander. Ik fokte en deed mee aan wedstrijden schapen drijven. Door heel Nederland, Duitsland tot Geneve aan toe." Met zijn zelf gefokte borders werd hij in 1987 in Barneveld zelfs Europees kampioen."
Die tijd ligt achter hen. De boerderij werd verruild voor een huis aan de Heemskerckstraat, waar ze genieten van hun pensioen. Geen stilzitters. Jaap werd lid van de kerkenraad van de Doopsgezinde gemeente, waarvan hij nu voorzitter is. Zoals Tiny actief is binnen de Doopsgezinde Zusterkring. "We maken iedere maand een programma. De warmte met elkaar is heel belangrijk."
Enthousiaste verhalen ook over hun vakanties. Reizen naar Zwitserland, Nieuw Zeeland en Afrika en hun gemeenschappelijke hobby: jeu de boules.