Anders bekeken...
Gevalletje slagroomtaart..
Dank u J. van Maurik uit Den Burg voor de feedback in de krant. Het was inderdaad geen Davidsster. Mea Culpa. Door mijn schuld, door mijn eigen schuld. Uw vraag: ”Is het niemand opgevallen dat dat helemaal geen Davidster is?" zal ik beantwoorden met een ontkenning. Nee, het is namelijk wel iemand opgevallen. Meerdere mensen gingen u voor.
Ik sprong na de maaltijd dinsdagavond snel op de fiets om naar het concert in Oudeschild te gaan, nog geen krant ingezien, toen ik plaatsnam naast trouwe concertgangers en vrienden, Daan en Janneke. ”Jozien mag ik iets zeggen?” Na een knikje van mij, fluisterde ze. “De ster is geen Davidsster.” Mijn raderen draaiden, ik moest even schakelen, waarop Daan op zijn bovenbeen de ster uittekende en het aantal punten verduidelijkte.
Ik ging de ster aan de dijk in gedachten na en zei meteen: ”je hebt gelijk, goed van jullie, bedankt” Natuurlijk weet ik hoe de Davidsster eruitziet, we zien ze zo voor ogen, op de jassen van weleer. Op de vlag. Maar ook hier in huis hangt een mooie Davidsster en zit hij in de menora afgebeeld. Een ster met een dierbare betekenis, niet te verwarren met.
Toen ik thuis kwam en mijn mobiel aandeed kwam er een bericht binnen van Laurien: ”Jozien, het verbaasde mij, dat jij deze ster een Davidsster noemt, deze Pentagram heeft ook een andere betekenis.” Ik dankte haar en zei eindigde met een prachtige zin: "je bent nooit te oud om te leren”.
Ik zocht Pentagram op en jawel hoor, nooit geweten, deze vijfpuntige ster veelvuldig met workshops en andere creatieve acties voor kerst gebruikt, heeft ook een occulte betekenis. Goed om te weten.
Of hij daar ook zo is bedoeld betwijfel ik, maar dat mag iedereen invullen, daar is het tenslotte kunst voor. Als wij - manlief en ik - een verschil hebben van mening en manlief bij hoog en laag beweert dat hij gelijk heeft, pareer ik nog wel eens lachend met de hand naar voren:” Slagroomtaart?”
Hij klapt dan op mijn hand als zijnde een weddenschap en niet zelden raakt hij naar de winkel om 2 slagroompunten. Inmiddels zet hij hem ook in, en dan moet ik natuurlijk op mijn hoede zijn, want hij is gek op taart.
Maar de eerlijkheid gebiedt dat in de vele jaren van columns nog nooit een reactie met foto is geweest, dus J. van Maurik de slagroomtaart komt u toe. Ik had geen weddenschap met u, maar vooruit, ik ben de beroerdste niet. Het feit dat u het heeft opgemerkt is een bewijs van lezen en misschien wel frequent lezen.
Er zijn mensen die me toeroepen ”het was weer mooi!” en een duim opsteken als zijnde content en blij…Dan is nu de cirkel toch weer rond.
Jozien