Veel meer aandacht voor biodiversiteit
Vertel eens wat over jezelf?
Ik ben Kees Verschoor, geboren als Kaaskop in Alkmaar. Als kind altijd aan de kust van Noord-Holland gewoond en de Noordzee uit mijn bed kunnen horen. Via de kustroute Petten, Callantsoog, Den Helder ben ik begin jaren tachtig na Ouwe Sunderklaas op Texel komen wonen. Samen met mijn vrouw Birgit Kuip heb ik diverse karakteristieke huizen gerenoveerd, waaronder het prachtige Schilderend 4 en nadien verhuisd met de kruiwagen naar de ‘Burgemeesterswoning’ aan de Weverstraat .Op het Schilderend nr 4 zijn onze 3 kinderen geboren: Quirijn, Kathelijn en Olivier die in de Weverstraat zijn antiekhandel bedrijft. Afgelopen juni hebben wij na een renovatie Burgwal 17 voor permanente verhuur opgeleverd. Dit pand (bouwjaar 1736) hebben we voor zo goed als het lukte in oude glorie hersteld. Direct hierna een renovatie van één van onze recreatiewoningen opgestart en daarna volgt een plan om nieuwbouw voor permanente verhuur in het centrum van Den Burg te realiseren. Ik ben een tijd hoofd technische dienst in Hotel Opduin geweest waar ik heel veel Texelaars heb leren kennen en daarna ben ik gestart als zelfstandige met ecologisch adviesbureau EcoTex.
Wat voor werk doe je bij het laatste?
Mijn werkzaamheden als adviseur ecologie bestrijken een breed scala aan werkzaamheden met onder meer het schrijven van ecologische werkprotocollen en het opstellen van werkplannen ecologie voor opdrachtgevers in de tenderfase van grote projecten. Dat is bedoeld om hoge punten te krijgen met betrekking tot de bescherming en versterking van natuurwaarden om het werk aanbesteed te krijgen. Vanuit EcoTex zijn wij actief in bijna geheel Nederland waar wij tot nu toe – met uitzondering van Limburg en Flevoland - in alle provincies actief zijn geweest.
Vanuit mijn werk als adviseur ecologie heb ik op Texel de dijkversterking van de Mokbaai en enkele jaren terug de dijkversterkingen langs de Waddenzee begeleid en ik heb de herinrichting van Waalenburg voor Natuurmonumenten begeleid. Dat was zorg dragen voor de flora en fauna om zodoende geen negatieve effecten te veroorzaken op soorten dieren en planten en op leefgebieden van deze (habitat). Wanneer men ondanks alle onderzoeken voortijdig stuit op beschermde soorten of leefgebieden van deze soorten wordt het werk direct stil gelegd en wordt er via overleg met het bevoegd gezag gekeken hoe dit op te lossen. Soms kan dit door een deel van het werkterrein later in de periode op te pakken of dieren te vangen en deze in een passende andere leefomgeving uit te zetten.
Armoede is onrecht, armoede ontneemt mensen hun vrijheid
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Vrije tijd bestaat uit onderhoud aan onze huisjes, zeevissen, interesse in de jacht en schadebestrijding in agrarisch gebied, fotograferen en met Moos de hond trainen in het veld.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Texel dient in mijn ogen zijn kneuterigheid te behouden met tenten en caravans wat een gemêleerd publiek op de benen brengt. Texel is Nederland in het klein en zeker ook hier is armoede onder een heel groot deel van de bevolking aanwezig. Wanneer een directeur van de VVV zich keert tegen de komst van een pizzaketen gaat het de verkeerde kant op in mijn ogen. `Onze doelgroep wil authenticiteit` Dat zouden wij niet moeten willen…..
Wat zou er op Texel anders mogen?
Een groot deel van de Texelaars kan niet even een portie bitterballen met twee Skuumkoppe 'To Go' bestellen voor rond de 20 euro. Dit zal gezien de huidige crisis (energie en oplopende inflatie) de kloof tussen arm en rijk nog meer vergroten. De in mijn ogen niet gepaste gedachte door een deel van ondernemend Texel om het publiek met de gevulde portemonnee te verwelkomen, geeft een enorme vervlakking van het publiek en sociale leven. Armoede is onrecht. Armoede ontneemt mensen hun vrijheid en daarom is dat een probleem van de hele maatschappij.
Wat is je favoriete plek op Texel?
De Hors. Dat is een favoriet in de periode dat ‘de dagen strengen en de nachten lengen’ om bruinvissen en heel af en toe visarenden te spotten.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Ik ben zelf best ziek geweest van corona, maar heb het redelijk doorstaan. Wat werk betreft ben ik in deze periode twee jaar lang zelfstandig in Friesland actief geweest. Op kantoor in Bolsward hadden we dertig brievenbussen aan de gevel waar de benodigde werktekeningen en notulen voor werknemers in gingen. Verder hadden we overleg via computer en telefoon en konden we in mijn werkveld op gepaste afstand besprekingen voeren.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Toerisme dient zijn hoogtepunt bereikt te hebben wat betreft het aantal toeristen maar ook zeker wat betreft de vele ontsierende villa´s met maximale oppervlakte en bouwhoogte. De door TESO genoemde mijlpaal van binnenkort 2 miljoen vreemde kentekens per jaar is boven het plafond wat Texel kan hebben. Zie alleen al de toenemende aantallen ongelukken met onder meer fietsers en de daarop onmogelijk te creëren belasting van het wegennet (Emmalaan). Het langzaam verkeer is de `remmende` factor geworden op overvolle wegen met auto’s en vrachtwagens. Inrichting van veilige 30km wegen binnen de bebouwde kom moet geen vrijwilligheid, maar een harde eis zijn bij de gemeente. Zie de Kogerstraat als een ‘zeer goed’ voorbeeld waar men gemiddeld bijna 60 km per uur rijdt doordat de inrichting afwijkt van de gestelde snelheidsnorm, lees veiligheidsnorm.
Wat doe je over vijf jaar?
Kort geleden heb ik enkele personen gesproken die termen als 'die kutvleermuizen, klotebijen en wat kunnen mij die vogels nu schelen' hanteerden. Dit zegt mij dat ik over 5 jaar nog steeds hetzelfde werk zal doen. Zaken als herplantingsplicht voor bomen maar zeker ook maaibeheer van bermen, dijken, sloten als ook huizen en tuinen (waar onze huismus, gierzwaluw, vleermuis, egel, bijen, vlinders, hommels en alles wat hier in een ecologische cirkel in leeft) verdienen meer aandacht. Met vrij eenvoudige maatregelen en vaak ook minder kosten is heel veel biodiversiteit te bereiken. Texel Zoemt is het toch nog steeds.
Volgende 'Eiland Van...'?
Arno Kuip, omdat ik veel respect heb voor hem en zijn zoon Werner, twee veehouders die het gehele bedrijf runnen, wat hard werken is in onzekere tijden.