Bietenoogst in 2020.
Bietenoogst in 2020. Foto: Willem Sangers

De suikerbietenteelt

"De teelt van suikerbieten verloopt dit jaar niet altijd voorspoedig . Op meerdere percelen was de opkomst van de planten onregelmatig", dat stelt landbouwvoorlichter Jan Koolhof.

De oorzaak lag bij het zaaien van het zaad in een te los zaadbed. Mede door de droogte die na het zaaien volgde was er te weinig vocht beschikbaar om het zaad te laten kiemen. Het zaaien van bietenzaad op een enigszins vast zaaibed is nodig om optimaal gebruik te kunnen maken van de capillaire opstijging van het bodemvocht. Later in het groeiseizoen viel er veel water met op de gronden met een te fijn zaaibed verslemping van de bouwvoor. Gevolg geelverkleuring van de bietenplanten door zuurstofgebrek en daarna groeivertraging in ontwikkeling van het gewas. Onkruiden hebben minder last van ongunstige bodemomstandigheden want die hebben zich in meerdere percelen goed kunnen ontwikkelen. Zoals bekend nemen de onkruiden licht, vocht en voedingstoffen op dat dan niet beschikbaar is voor de groei van het suikerbietengewas. Ondanks dat er dit groeiseizoen regelmatig regenwater viel is de hoeveelheid toch te weinig voor meerdere percelen met suikerbieten om tot een goede opbrengst te komen. In de droge perioden gaan de bieten ‘ slapen’ en daarmee stopt de groei. Met storende lagen in het bodemprofiel is de weerstand voor de bietenwortel te groot om naar het grondwater te kunnen groeien en daardoor water kan opnemen. In het verleden is er een grote oppervlakte grond gediepspit om de weerstand in het bodemprofiel te verlagen. Deze grondbewerking heeft rendement opgeleverd voor meerdere gewassen. Het wortelstelsel voor groei en ontwikkeling gebruikt dan het grondwater en gaat daardoor hogere opbrengsten op leveren. Door het gebruik van de gronden met steeds zwaardere machines en niet altijd bewerkingen bij de juiste vochtigheid van de bouwvoor, blijkt nu dat de weerstand door verdichting onder de bouwvoor weer is opgetreden. De bietenwortels en van andere gewassen hebben niet de kracht om door de verdichte laag te dringen om bij het grondwater te komen om zo voldoende water te kunnen gebruiken voor de groei. Op meerdere percelen met Suikerbieten zien we dat boven de drainreeksen de planten groen en rechtop blijven staan. Tussen de drainreeksen zijn de planten gaan slapen door vochttekort. Bij het spitten in de bouwvoor blijkt dat de bietenwortels tot de verdichte laag zijn gegroeid en geen water meer beschikbaar hebben. Het is zinvol dat de verdichte lagen onder droge grondomstandigheden onder de bouwvoor worden opgeheven.