Anders bekeken
Regendans
Tuinclub Spriet is op de fiets een rondje aan het maken langs de tuinen. Het is warm en we hebben overal de zitjes in de schaduw gemaakt. De karaffen met water, gekoeld en met verfrissend citroen, gember of mint erin, zijn favoriet.
Ik verbaas me over sommige oases, het lijkt of hier de zon geen grip heeft gekregen op de bloemen en borders. Bij mij knispert het een beetje en plekken waar anders grote hortensiabollen kleuren, staan nu wat zielige uitgebloeide Hydrangea’s te kwijnen. “Je moet ze meer water geven Jozien! Ze willen gehydrateerd worden!”
Ja-ha, zeker, dat wil ik ook wel, denk ik als ik met kannen water naar het kasje sleep. “De tomaatjes groeien goed in de kas”, opper ik en verleg de aandacht een beetje. Simone heeft een vooruitziende blik en geeft hoop. Ze kijkt op haar mobieltje. “Om 23.00 uur gaat het regenen!”, zegt ze triomfantelijk.
Ik kan haar wel zoenen, echt ik ben geregeld met tuinslang en gieters in de weer, maar het lijkt niets te doen op de gele akker. Begonia’s en Dahlia’s zijn in de groentetuin nog redelijk gegroeid, maar in de border lijken het nog lilliputters vergeleken bij Gerda haar tovenarij.
Groene vingers hebben veel dames. Ik heb zand nagels en vooral eelt, veel eelt, maar er is hoop!
Het slaapkamerraam staat wagenwijd open, hier wil ik getuige van zijn. “Wat doe je?”, vraagt manlief, “Komen er zo niet nog meer muggen?” “Ik doe de regendans “, verklaar ik en trommel op het beddenschot. Ik zie manlief vragend en schuddend zijn hoofd omhoog doen.
Ik schiet in de lach. “Simone heeft regen voorspeld! En ze hebben ook een zwembad!”
“Ja, ja, nou jij hebt ook een heel groot zwembad!” en hij maakt een groot wijds gebaar met zijn armen. “Morgen duik je maar weer achter diek.“ Hij draait en verdwijnt in dromenland.
Maar mijn dromen komen uit. Ik ben klaarwakker, het giet van de lucht en ik luister naar het getik op het raam. Het klinkt als muziek in mijn oren. De put is straks weer helemaal vol!
Ik heb een huwelijk en Bart de bode heeft een hele grote paraplu mee. We lopen naar paal 19,5, de regen lijkt ons niet te deren. Het echtpaar is evengoed stralend en vrolijk. Bijzonder. De regenmeter staat op 23 mm!
Water, we hebben het zo nodig. De gewassen, de rivieren, de planten in de tuin. Alles snakt naar water. Manlief komt uit de groentetuin. “Er staan 50 preiplanten te kwispelen“, zegt hij grijnzend. “Zullen we nog een dansje wagen?” “Ik dacht dat je het nooit zou vragen! Heerlijk!”
Jozien