Schijt aan rotzooi
Zwerfafval, hondenpoep in zakjes en wegwerpluiers. Liefhebbers ervan kunnen het op Texel makkelijk verzamelen. "Moeten ze - de gemeente denk ik - maar prullenbakken neerzetten", riep iemand nadat hij zijn rotzooi opzettelijk neergooide in het park in Den Burg.
Het is bij de beesten af en helaas vooral menselijk gedrag. Je teringzooi op de grond gooien, omdat je te lui bent om het korte tijd bij je te houden tot je een prullenbak hebt gevonden of thuis bent, is geen ontbreken van prullenbakken. Het is ontbreken van fatsoen.
Naast mijn eigen ervaringen met de rommelmaker in het park. ving ik een verhaal - uit eerste hand - over een parkbezoeker die zijn hond in het gras liet schijten en dat niet opruimde. Dit op slechts enkele meters van Hendrik Jan de tuinman. Een man die er belangeloos voor zorgt dat het park er het hele jaar keurig bij ligt en wat mij betreft een standbeeld verdient. Als je je zo verheven voelt dat dat je gedrag is als die van eerstgenoemde persoon, vraag ik me af wat voor persoon je eigenlijk bent. Je wilt een hond, ruim dan ook de rotzooi op. En ja, het is een lullig gezicht, maar niemand heeft je toch verplicht die hond te nemen?
Met de toenemende drukte, neemt de zooi in het park toe. Dat er niet één prullenbak meer in het park staat helpt vast niet mee, maar het mag geen excuus zijn. Bovendien kunnen we lezen op pagina 2 dat de stranden schoner zijn dan ooit sinds de afvalbakken op het strand in 2014 zijn vervangen door grote ondergrondse containers bij de opgangen. Ik heb daar niet sinds 2014 dagelijk gemonitord, maar ook ik heb het idee dat er minder zwerfafval ligt.
"Alleen in menselijk gedrag is nog winst te behalen", stelt John Daalder in hetzelfde stuk en ik ben het met hem eens. Ik ben van mening dat volwassen mensen zonder verstandelijke beperking die met opzet afval op de grond gooien slechte mensen zijn. Voor die groep lossen zelfs honderd afvalbakken en attentieborden niets op. Ik liep afgelopen week het centrum van Den Burg uit waar je de tegels op de stoep tegenkomt met 'Poep niet op de stoep'. Ik ga er nog steeds vanuit dat dit voor hondenbezitters is bedoeld, al weet je het tegenwoordig niet eens zeker. Op een stuk van zo'n honderd meter zijn twee van deze tegels. Precies halverwege lag een hondendrol midden op de stoep. Dan is het óf zeer slecht gesteld met je kortetermijngeheugen, of je hebt schijt aan andere mensen.
Waar ik me nogal eens over verbaas, zijn de aan het hek geknoopte zakjes met hondenpoep. Laat je dat dan hangen omdat je denkt dat een ander dat graag wil hebben? Is het een kunststatement? Ik vind het raar. En nu is nog een fenomeen dat aan populairiteit lijkt te winnen: luierwerpen. Ik heb nooit geweten dat wegwerpluiers bedoeld waren om in de natuur te werpen, maar zo leer je iedere dag weer iets. Zonder dollen: luiers tussen strandhuisjes, luiers in de bosjes, begraven in de duinen. Dit gebeurt allemaal echt. De traktatie op de foto werd bijvoorbeeld aangetroffen door Wil de Wolf uit Den Hoorn. Naast haar strandhuisje.
Ruim gewoon je rommel op of zorg dat je geen rommel maakt. Gelukkig zijn er ook positieve uitzonderingen. Bij Sunny Side Up lag bijna geen bekertje op de grond. Wat vijftig cent statiegeld al niet kan doen...
Job Schepers
