De kant langs
Uitzonderlijk
Extremen in de natuur zijn van oudsher een bron van nieuws. Dat bleek weer een in de krant van vrijdag, met daarin de foto van liefst 31 zonnebloemen op één stengel. Tuinier Gerard Eelman belde het nieuwtje door. Waarom hij juist mij vroeg om daarvoor langs moest komen, werd me ter plekke duidelijk.
In augustus 1995 had ik hem al eens met een zonnebloem op de foto gezet. Toen woonde hij op Pomona, bij de Ruigendijk. In zijn tuin een “reuzenzonnebloem” van liefst 455 centimeter hoog.” Wel hoog, maar geen record, meldde de Dienst Landbouwvoorlichting toen. De extreme warmte en de geitenmest die Gerard erbij had gestrooid, moest het hem hebben gedaan.
Over hoogte gesproken. De stokroos waarmee Maarten en Betty Heerschap in augustus 1991 de krant haalden, had “een recordhoogte” van 4.35 meter. “Maar is nog steeds niet uitgegroeid”, vertelde Betty, zelf 1.75 meter hoog. Of de snijmaïs in 1997. Die was dankzij de vele regen en hoge temperatuur in juli “ongekend hoog”. Ik reed naar Het Noorden en zette Sem Eelman (3 jaar en 107 cm lang) op de foto in een perceel maïs met een gemiddelde lengte van 2.71 meter.
De natuur zorgt voor meer verrassingen. Mijn vader, die bollen teelde, trof tijdens het ziekzoeken in zijn bloedrode tulpen Cassini eens een bloem aan met een ongekend volle knop. “Dubbele Cassini” noemde hij de tulp. De spontane “mutatie” bleek erfelijk. Pa kweekte hem door en toen hij er en flink partijtje van had, verkocht hij ze een collega die er een mooie prijs bood.
We kunnen niet om Harry Bakker heen. Kweker van reuzenpompoenen. In 2001 eentje van ruim 100 kilo en in 2007 zelfs van 170 kilo, met een omtrek van 276 centimeter. Te danken aan de intensieve verzorging en compost van paardenmest en zaagsel.
Ook in de dierenwereld bijzondere fenomenen. Zoals in 1989, toen de bemanning van de TX52 een haring met een “recordlengte” van 36 centimeter in het net had. Schipper Bram van Dijk had een haring van dergelijke lengte nooit eerder gezien.
Uitzonderlijk was ook de drieling die de tweejarige vaars Gretha 29 in januari 1986 ter wereld bracht. Veehouder J. Mantje van hoeve Ruisdael had de drie kalfjes, allemaal stiertjes en kerngezond, op de weegschaal gezet. Samen wogen ze ongeveer 75 kilogram.
In de schapenhouderij kunnen ze er ook wat van. Vierlingen, vijflingen en in maart 1984 zelfs een zesling. Deze bijzondere gebeurtenis voltrok zich bij de firma Van der Star en Zonen in Het Noorden. De ooi en de lammetjes waren kerngezond. Henk van der Star vertelde dat de zesling het resultaat was van een kruising tussen een Texelse ram en een ooi van het ras Flevolander. Het nieuwe ras zou wel eens de ideale combinatie kunnen zijn van hoge vleeskwaliteit met grote vruchtbaarheid.
En dan het "schaap met vijf poten”. "Ze bestaan echt”, meldde de krant in 2012. Jan-Jacob Zijm, schapenboer op de Hogeberg, had er eentje in de kudde. De vijfde poot bungelde tussen de voorpoten van het betreffende schaap. De extra ledemaat had geen functie, maar zat het schaap ook niet in de weg. "We hebben het maar zo gelaten”, vertelde Zijm.
Gerard Timmerman