Puber(t)aal
Vakantie in zicht
Het is de laatste week voor de zomervakantie als ik mijn klaslokaal uit kom en een heleboel gezucht en gesteun hoor op de gang. Twee vwo-4-meiden in zomerse outfits zitten op de grond. Ze scheuren kaften van boeken en vegen de laatste rommel uit hun kluisje. En vooral: ze hijgen, puffen en klagen alsof de school alweer bijna gaat beginnen. Ze zijn niet blij dat ze vandaag slechts een halfuurtje naar school hoeven om de boeken in te leveren, nee dat is het niet. Het is verschrikkelijk dat die kluis leeg moet en dat ze van al die boeken de kaften af moeten halen, terwijl ze sommige boeken exact volgend jaar weer krijgen. Oké, daar hebben ze een punt. Als bij het boeken inleveren blijkt dat één van de dames een boek mist en nogmaals de trap op kan om het boek alsnog te halen, kunt u de reactie vast al raden.
De volgende dag zijn de leerlingen lekker vrij en kunnen ze van de zon genieten. Wij hebben de laatste rapportvergaderingen en bereiden alvast wat dingen voor, dan ligt het er naar de zomer maar. In deze week heb je ook eindelijk de tijd om collega’s weer eens te spreken, dat schiet er tijdens de drukke lesweken wel eens bij in. Je hebt af en toe bijna een uur pauze tussendoor, dat terwijl de pauzes in de rest van het jaar soms ver te zoeken zijn. Niet erg hoor, dat er altijd leerlingen zijn die je nodig hebben, maar als ik dan om drie uur ’s middags opmerk dat ik nog niet gegeten heb, schrik ik altijd toch weer even. Goed voornemen voor het volgende schooljaar om in de pauze ook écht pauze te houden. Of in ieder geval dat te proberen.
Het prikbord is opnieuw versierd met prachtige werken van afgelopen schooljaar: boekenposters, poëziewerkstukken, recensies, posters over taalbeschouwing en de heuse OSG-krant prijken in mijn lokaal. De kast is opgeruimd. De oudergesprekken zijn gevoerd. De rapporten zijn bijna klaar. En mijn hoofd is bijna leeg. Bijna. Daarvoor heb ik namelijk altijd eerst een aantal vakantiedagen nodig.
Als u deze krant leest, hebben de leerlingen de rapporten net opgehaald en is de vakantie officieel begonnen. Volgend jaar nieuwe klassen, een aantal nieuwe kinderen. Maar ook afscheid nemen van leerlingen die ik al een tijdje in de klas heb. Toch altijd jammer, als je na een tijdje precies weet wat je aan elkaar hebt. Het was weer een mooi jaar met een heleboel gezelligheid. Voor nu ga ik even proberen pauze te houden – alvast even oefenen voor na de vakantie – en dan lezen jullie in september weer van mij.
Geniet van het mooie weer, heb het goed samen!
Marlieke Daals,
Docente Nederlands OSG de Hogeberg