Afbeelding
Foto: Gerard Timmerman

De kant langs

Vrije Republiek


En ondertussen in het Torentje aan het Binnenhof, waar Mark Rutte “gespreksleider” Johan Remkes ontvangt.


“Goeiemorgen Mark. Gaat het wel goed met je? Je ziet wat pips.”

“Dag Johan. Die stikstofcrisis ligt me zwaar op de maag. Ik heb niet eens kunnen ontbijten. Vanmorgen in de supermarkt allemaal lege schappen. Wéér een boerenblokkade. Ik kan je zelfs geen koffie aanbieden.”

“Je krijgt ze flink voor de kiezen Mark. De ene na de andere crisis. Stikstof, asielzoekers, energie, klimaat, Oekraïne… En nu heeft Texel zich afgescheiden.”

“Niet weer onafhankelijk toch? Ze presteerden het tientallen jaren gelden ook al eens. Toen met luchtlandingen op de Razende Bol en Harry de Graaf als president. Het was een ludieke stunt. In 2007 riepen ze weer de onafhankelijkheid uit, ze zouden zelf hun energie opwekken. Hoe is mij nog steeds een raadsel.”

“En nu, Johan, hebben ze de Vrije Republiek Tessel uitgeroepen. Met Han Lindeboom als minister president. Han Stikstof noemen we hem hier. In ruil voor primeurtjes heb ik mijn vrindjes bij de media zover dat ze deze Texelse betweter boycotten.”

“Ooit kruiste deze professor de degens met vissers en boeren. Ze konden zijn bloed wel drinken. Spraakmakend ook als opperhoofd van het Nationaal Park. Vertrok daar met veel lawaai en maakte Texel uit voor bananenrepubliek. Diezelfde Texelaars hebben hem nu tot minister president uitgeroepen. Nog even en Han zit straks op mijn stoel.”

“Nou Mark, niet denkbeeldig als jij zo doorgaat. Van je geloofwaardigheid is weinig meer over.”

“Alsof Texel zo’n goeie reputatie heeft. Steeds in de weer om regels te omzeilen, een uitzonderingspositie en zakken geld. “Het Sicilië van het Noorden” noemen we het hier. Het Texelse kabinet meent dat ze zich in hun vrije republiekje zelf kunnen bedruipen. Maar dat bestuur trapt nog geen deuk in een pakje boter.”

“Hoho Mark, niet zo neerbuigend. Je neus wordt steeds langer.”

“Nou Johan, neem GroenLinks daar. Gingen voor duurzame energie. Maar eenmaal in de coalitie zitten, hoor je ze niet meer over windmolens. Ze waaien met alle winden mee. Ik hoorde ook dat Hennie Huisman, net afgezwaaid als wethouder, nu voorzitter is van de plaatselijke vissers. Van democratie naar lobbycratie.”

“Alles goed en wel Mark, maar die stikstofcrisis moet uit de wereld. Alleen: de boeren willen niet met me om tafel. Maar als we het gesprek nu eens naar Texel verplaatsen? Geen neutralere plek dan de Vrije Republiek. Dan schuiven ze vast wel aan.”

“Hoe wil je dat aanpakken Johan?”

“Geen tijd verspillen, ik wil weer verder met mijn pensioen en ga voor snel resultaat: speedonderhandelen tijdens een tandemsprong. Stikstofminister Christianne van der Wal binden we vast aan Mark van den Oever van Farmers Defense Force. We gooien die twee boven Texel uit het vliegtuig. Hun parachute mag pas open als ze een akkoord hebben bereikt. Zo niet, dan… Nieuwe onderhandelaars.”

“Ehh, Johan, heel origineel, maar zo raak ik snel door mijn ministers heen. Zijn er andere opties?”

“Natuurlijk Mark. Je kunt ook nog eens goed naar dat stikstofkaartje kijken. Toen ik het rapport doorbladerde en op het kaartje naar Texel keek, werd ik direct verblind. Texel helemaal paars en groen. Klopt dat wel? Ik snap best dat ze pissig zijn. Geef me een paar kleurpotloden en je problemen zijn snel verholpen.”

“Zou het zó simpel zijn? Ik ga het direct met Christianne bespreken.”


Gerard