Anders bekeken...
Uit de Boogaard…
De kleindochter Floor uit Oldebroek, doet haar naam eer aan, ze is dol op al wat groeit en bloeit. Frambozen plukt ze elke dag uit het kasje. En de bloemen worden verzameld als we onderweg zijn met de honden.
“Hoe heten deze Oma?” Klaver, klaproos, wilgenroosje, boterbloem, vogelwikke. Tussen de bomen groeit veel moois.
Als ik met fietstassen vol bloemen een ronde maak om de geslaagden te feliciteren namens de kerk ben ik ook verrast door de mooie toekomstplannen. De een gaat psychologie studeren, de ander gaat voor de wiskunde naar Leiden of is er een ICT-studie waar hij wel oren naar heeft.
De jeugd vindt zijn weg tussen alle bomen en is ondanks de coronatijd vol goede moed om te groeien, met uitgespreide armen de ingrediënten tot zich te nemen, de roots te verlaten en nieuwe wortels te maken in een vreemde stad.
Ze vormen straks een nieuwe boomgaard, een bongerd of boogaard, u mag het zeggen zoals u het wilt. Ze dragen straks vruchten waar wij weer van kunnen meedelen.
De een komt naar beneden in zijn onderbroek als ik met moeder zit te praten en is blij dat hij ook mag afrijden voor het rijbewijs, de ander heeft een bijbaantje en is al voor dag en dauw op de fiets naar Den Burg, onze hoofdstad.
“Ik hoop dat ik even goed kan blijven voetballen.” Sport is belangrijk, je vrienden blijven ontmoeten, samen te stappen, uitgaan en wat te drinken.
Voor sommigen begon de overstap naar de overkant al heel vroeg en werd sport, met name voetbal heel belangrijk. Niet voor de derde helft, maar voor het echte werk.
Het gebeurt niet vaak, 16 jaar en dan een profcontract tekenen bij AZ. Je kunt zeggen de appel valt niet ver van de boom, het zit in de genen, zeker, maar deze jongen heeft werkelijk alles ervoor over om het ver te schoppen.
Hij heeft talent, maar ook een grote dosis wilskracht, een motivatie waar je u tegen zegt en doorzettingsvermogen van een bijzondere aard. Veel goede ingrediënten die bloeien in de Boogaard. De jeugd die zich opmaakt voor de toekomst , ondanks tegenslag toch doorgaan, top.
De zwarte bessen zijn rijp, met bak en al duik ik onder de struiken, voldaan gaat alles in de sappan en vul ik de flesjes, een foto naar Floor, ze noemt ze zure biesen uit de bongerd, maar bij het kerstdiner als topping met slagroom gaan de handen omhoog alsof er een doelpunt is gemaakt…..
Jozien