Manueel therapeut Gerard Arkenbout, hier achter zijn woning, zwaait na ruim 40 jaar fysiotherapie af.
Manueel therapeut Gerard Arkenbout, hier achter zijn woning, zwaait na ruim 40 jaar fysiotherapie af. Foto: Gerard Timmerman

Kraker hielp velen van klacht af

Een "kraker” die menigeen met pijn in de nek, schouder, rug of ander gewricht van de klachten heeft afgeholpen. Voor fysiotherapeut Gerard Arkenbout, gespecialiseerd in manuele therapie, is het nu mooi geweest. Vrijdag 8 juli neemt hij afscheid bij Lijf & Visie.

Ook de interviewer werd na een sport- of andere blessure menigmaal door hem onder handen genomen. En hoorde na enig gedraai en getrek aan het lichaam de welbekende “knak”, het geluid dat het woord kraker verklaart. Sessies waarbij en passant de "toestand in de wereld" werd doorgesproken. De therapeut zit niet om een mening verlegen. Zoals over zijn vak. Bij de vraag of dat er gedurende zijn carrière van ruim 40 jaar leuker op is geworden aarzelt hij: “Als je van samenwerken houdt. Niet als je daar wat moeite mee hebt.” Dus? “Ik ben een klein beetje van het oude stempel: zelf proberen of je iemand kunt helpen en anders kijken of je er toch beter een collega met een bepaalde specialisatie bij kunt halen. Maar ik heb ook geleerd dat je door samen te werken de beste resultaten kunt bereiken.” De ontwikkelingen hebben niet stilgestaan in de fysiotherapie. Gerard studeerde er in 1980 in af. Hij specialiseerde zich in de manuele therapie, gericht op het bewegingsapparaat, het mobiliseren en losmaken van gewrichten.

Begin jaren ’80 liep Gerard, toen woonachtig in Alkmaar, stage in de praktijk van Bouke de Boer in Alkmaar. Daar kwamen ook Texelaars. Toen dat er veel werden, kwam hij zelf naar Texel. Toen De Boer vertelde dat er op Texel ruimte was voor een praktijk, maakte Gerard de oversteek. “Ik was de eerste manueel therapeut op Texel.” Hij startte in 1981 een praktijk aan de Witte Kruislaan. In 2005 verhuisde hij naar de Wilhelminalaan en begon met Henriette Timmermans en met Henk de Steur gezamenlijk een praktijk. Het was de tijd dat de fysiotherapeut (tweedelijns) uitsluitend behandelde op verwijzing door de huisarts of specialist. “Die bepaalde wat je ging doen. Massage, oefentherapie, etc. Een jaar later ging de fysiotherapie van tweede- naar eerstelijns zorg, ook zonder verwijzing kreeg je toegang tot de fysiotherapeut. Een goeie ontwikkeling. De huisarts is, met alle respect hoor, algemeen geneeskundige. Wij zijn de specialist op het gebied van het bewegingsapparaat.” Vertelt hij met een knipoog. Laagdrempelig voor de patiënt, maar ook meer verantwoordelijkheid voor de therapeut. “Wij zijn in feite een filter geworden. Een klacht kan een onderliggende oorzaak hebben die een behandeling vereist die buiten onze expertise ligt. Dat moet je kunnen diagnosticeren. Daarvoor zijn we bijgeschoold.” 

“De samenwerking met de tweede lijn (specialisten, zoals de orthopedagoog en neuroloog), is in de loop der jaren een stuk beter geworden. Zij zijn ons meer gaan respecteren en beter waarderen. Ze zijn zwaar belast en maken gebruik van onze expertise. Binnen de fysiotherapie zijn ook allerlei specialisaties ontstaan, zoals sportfysio, bekkentherapie, hand, knie, schouder en noem maar op.” Het is slechts één van de vele veranderingen in het vak. “In die 40 jaar had je de ontwikkeling van hands on naar hands off. Voorheen ging je als patiënt op de behandeltafel liggen en ging je als therapeut aan de slag. Nu ben je veel meer een coach. Voor oefeningen thuis of in de sportschool. Meer nadruk op preventie. Veel mensen moeten daar aan wennen. Het is aan de therapeut om dat goed uit te leggen.”

“Nieuwe technieken hebben hun intrede gedaan in de fysiotherapie, zoals MRI-scan en echogram. Het geeft nieuwe diagnostische mogelijkheden. Met name jonge collega’s kijken ook naar de psychosomatische kant. Hoe staat iemand er in, wat voor idee hebben ze over de klacht? Is er iets dat het herstel belemmert. Inzicht in de klacht is essentieel.” Een verandering waar Gerard moeilijk aan heeft kunnen wennen is de grotere administratieve rompslomp. “Vroeger had je voor elke patiënt een kaart, nu moet je een heel dossier bijhouden, met het oog op zorgkosten en verantwoordelijkheid. Het idee is ook dat als je maar genoeg vinkjes zet, dat je je vak goed gedaan hebt. Zéér tijdrovend. Als ik dat leuk vond, was ik wel boekhouder geworden.” En nu met pensioen. Hij heeft de praktijk overgedragen aan Lijf & Visie. "Een geleidelijk proces dat prettig is verlopen, op een manier waar we ons beiden prima in kunnen vinden. Stuk voor stuk vakbekwame collega’s." Zijn plaats als manueel therapeut is overgenomen door Wouter Teitsma uit Schagen.

Vrijdag 8 juli is er vanaf 16:00 uur een afscheidsreceptie in de praktijk van Lijf & Visie aan de Wilhelminalaan 74 en de mogelijkheid om hem nog eens te ontmoeten in de "oude” setting.


Van behandelaar is fysio nu meer coach

Gerard Timmerman