Puber(t)aal
Examenuitslag
"Van examens krijg je uitslag", is de tekst op één van de vele bekende Loesjes. Deze uitspraak is natuurlijk op meerdere manieren te interpreteren vanuit de leerling. Ook vanuit de docent, kan ik je vertellen. Laten we beginnen bij de voorbereiding op het examen. Maanden van tevoren beginnen we met inoefenen van de theorie. “Bij Nederlands is het examen toch alleen maar leesvaardigheid?” is dan vaak een van de vragen die gesteld wordt. Klopt, maar die leesvaardigheid bevat een behoorlijk stuk theorie over tekststructuren, functies van tekstgedeelten, argumentatieschema’s, soorten argumenten, drogredenen en ga zo nog maar even door. Weken van tevoren beginnen we met het maken van oefenexamens. We leren de leerlingen trucjes om toe te passen in de gymzaal: markeer de kernzinnen en de signaalwoorden, blijf bij het beantwoorden dicht bij de tekst, let op spelling en formulering. Daarna is het aan de leerlingen om in praktijk te brengen wat ze geleerd hebben.
De examens verschillen nogal per jaar, als docent krijg ik daar altijd uitslag van. Duimen dat het lijkt op wat we geoefend hebben. Als de klus van de leerlingen erop zit, krijg je als docent wederom uitslag: van het vele nakijkwerk, dat precies volgens het correctievoorschrift moet en niet anders. Waar je bij andere toetsen nog wel eens denkt ‘het lijkt op het antwoord, vooruit, een puntje’, gaat dat bij de examens helaas niet op. Vervolgens in conclaaf met de tweede corrector: waar ik zeker weet dat mijn leerling precies bedoelt wat er in het correctiemodel staat - ik ken dat kind namelijk – keurt de tweede corrector het af, omdat het er niet exact staat. Helaas, een paar puntjes verloren. Maar dat schijnt het spel te zijn dat examencorrectie heet.
Op de dag van de examenuitslag wordt de normering pas bekend gemaakt. Om precies acht uur zit ik achter mijn laptop en bekijk ik de cijfers van mijn leerlingen. Ik ben zeker niet ontevreden over het resultaat. Ook zie ik dat ik vier taarten verschuldigd ben aan de topscoorders. Ik had ze een taart beloofd bij een 7,0 of hoger op het centraal examen.
Het ergste moment van de dag van de examenuitslagen vind ik wanneer de leerlingen naar school komen die nog niet geslaagd zijn. Het verdriet, soms de wanhoop in de ogen. Gelukkig zijn er herkansingen en daar gaan we dan ook vol voor. Dit jaar mogen de leerlingen twee vakken herkansen, dit is één van de corona-aanpassingen. Ik hoor wel eens dat mensen dit ‘niet eerlijk’ vinden. Laten we op die momenten vooral niet vergeten dat de laatste drie schooljaren van deze leerlingen ook ‘niet eerlijk’ waren.
’s Middags overhandig ik de redvelvettaart, appelkruimeltaart, chocoladetaart en aardbeientaart aan de gelukkigen. Hun cijfers pronken in de vorm van kaarsjes boven op de taart. De sfeer op school is fantastisch, er is gebak en alcoholvrije champagne voor iedere geslaagde. Daarna kunnen de leerlingen hun cijferlijst inzien. Als afsluiter gaan een aantal collega’s en ik met een paar geslaagde leerlingen naar het terras, dat hadden we eerder dit schooljaar beloofd. Als we daar in de zon een drankje drinken en de meiden gezellig zitten te kletsen, met elkaar en met ons, krijg ik ineens de vraag: “Mevrouw, mag ik dan nu eigenlijk Marlieke zeggen?” En de uitslag daarvan is: ja, dat mag.
Marlieke Daals,
Docente Nederlands OSG De Hogeberg