Wat ik zeggen wou
Nieuw
‘Nieuw’ is als een voel-je-goed-drug die wordt gebruikt zodat sloop en vernietiging van het oude als het enige juiste wordt gezien. Op hergebruik wordt nog steeds onderschattend neergekeken. De glans van ‘nieuw’ verhult veel van de lasten die niet geteld worden. Alle bassischolen zijn afgedankt, de gymzalen gesloopt. Bibliotheek en Zeevaartschool volgen? De verbouw en de nieuwbouw van De Gollards is duur. Nieuw verpleeghuis op kleiner oppervlakte, terwijl het oude best wel goed aangeschreven staat. Hoewel bij Texelaars omstreden toch een snelle realisatieprocedure voor twintig luxe villa’s bij De Driehoek ten koste van het vorige.
Den Hoorn mag de Drijverschool niet behouden, zelfs het gymzaaltje niet. De ruimtes omzetten voor het uitoefenen van een beroep of nijverheid wordt niet gegund. Het wapen dat het tegenhoudt is geld en bestemmingsperikelen (gebruiksbeperking). De woningen die er komen, zijn dus automatisch van forensische aard of voor niet-meer-werkenden. Ook ex-agrarische ruimten worden omgezet in (vakantie)woningen of moeten gesloopt. Tegen de fietsenzaak wordt gezegd: als je ruimte nodig hebt, ga je maar naar elders. Een en ander haalt nog steeds de diversiteit uit het dorp, de ziel dus. Sieb Zeilstra heeft vroeger met Oude Sunderklaas wel eens gespeuld wat er toen allemaal al weg was van Texel, verdwenen dus. Hij doelde op verdwijnende zelfstandigheid. Nou de zelfstandigheid daalt nog steeds.
De eigenheid, de ziel van het eiland raakt steeds meer aangetast, de menselijke maat veronachtzaamd. Het is tijd dat er nagedacht wordt door alle lagen van de bevolking, Maak voor woonruimte deals met de toeristische sector als geheel. Sloop de scholen niet. Wat eenmaal is weggegooid is niet zomaar weer te vervangen door het grondstoffengebrek en de hoge prijzen. Val met het verhuizen van de bibliotheek en Artex niet in de valkuil van oude cijfers (de bierfabriek is ook op zijn schreden teruggekeerd). Maak praktische inzichten, leidend boven bestemmingsplannen om zo maatwerk niet te belemmeren, met name voor de kleinere belangen.
De politiek, ook die van nu, is als een Titanic in een ijsbergenveld. Zet een rem op het procedure- en protocolsysteem en geef ruimte aan zelf nadenken. Dat kan wellicht door het samenstellen van een burgerberaad met inbreng uit alle lagen van de bevolking, met een rode draad van elkaar het nodige te gunnen en te helpen met respect. Een goede balans vinden dus, in theorie en praktijk, arm en rijk, groot en klein in getal, natuur en agrarisch, toerisme en bevolking etc. Iedereen is nodig, het helpt als je je gezien en gehoord voelt. De politiek heeft het er vaak moeilijk mee, maar dat komt ook door onszelf burgers. Bevorderen van communicatie en begrip is nodig. Belangrijk is dat het apolitiek is: open en zonder verborgen agenda’s. Een onafhankelijk burgerberaad is een mogelijkheid om dat dichterbij te brengen. Er is onlangs een boekje over geschreven en uitgegeven door Eva Rovers onder de titel: Nu is het aan Ons. Tel 319363, meest ’s morgens.
Cor Zijm,
Den Hoorn