Dyantha van Vugt:
Dyantha van Vugt: "Trots dat we al veel mensen hebben begeleid die (nog steeds) een gaaf gebit hebben." Foto: Jeroen van Hattum

Mensen begeleiden in goede mondzorg

Vertel eens wat over jezelf?

Mijn naam is Dyantha van Vugt, ik ben geboren in Rotterdam en later verhuisd naar Numansdorp. Een groot deel van mijn jeugd bracht ik door in Rotterdam/Numansdorp en bijna alle schoolvakanties op Texel. Mijn moeder is een Texelse van geboorte, ze is er ien van Smit, van Sonja uut De Westen. Deze boerderij staat op de kruising Westerweg/Bakkenweg.


Hoe ben je op Texel terecht gekomen?

De vakanties brachten we meestal door bij mijn tante Miek en ome Dick de Graaf die op “Sumatra” woonden aan toen nog de Duinweg (later de Krimweg) tegenover de oude ingang van De Krim. Mijn moeder werkte in de zomer in Paviljoen Paal 28 waar Elly en Guus de Geest de uitbaters waren. Wij gingen vaak mee en speelden hele dagen op het strand of hielpen mee op de boerderij. Toen ik zelf de leeftijd had om te werken, kwam ik naast mijn school, van mei tot september op Texel. Ik heb gewerkt bij het Pangkoekhuus van de familie Visman en vier seizoenen bij Piet Zijm op Paal 28. De horeca vond ik erg leuk en gezellig, maar de zorg trok me meer. Na mijn opleiding tot doktersassistente heb ik via het uitzendbureau in diverse ziekenhuizen in Rotterdam gewerkt om werkervaring op te doen. Ik was toen eigenlijk niet van plan om op Texel te gaan werken, maar tijdens mijn werk op Paal 28 leerde ik Leo kennen. Ik had vaker zomerliefdes en dat bloedde dan dood als ik terug naar huis ging, maar Leo was vasthoudender en kwam geregeld naar mij toe. Zo hebben we vier jaar lang een relatie op afstand gehad met het nodige reizen  totdat ik via eerst twee jaar MCA Alkmaar poli orthopaedie in 1990 in Den Helder bij de poli orthopaedie aan de gang kon. Toen kochten we het perceel met bouwval aan de Postweg waar we nu wonen en gingen vanaf toen samenwonen.


Binnenkort starten als pedicure in eigen pedicurepraktijk

Wat voor werk doe je?

Ik werk nu alweer een tijd als Tandarts-Preventieassistente, Daarnaast doe ik ondersteunde taken voor de tandarts (tandsteen verwijderen, foto’s maken enz.) zodat er meer tijd over blijft voor de behandelingen die de tandarts uitvoert. Ik vind het heel belangrijk dat mensen begeleid worden in een goede mondzorg, hierdoor kunnen mensen een goede zelfzorg ontwikkelen waardoor er veel minder gebitsproblemen hoeven te ontstaan. Zeker voor de jeugd en mensen met brackets is het lastig het gebit goed schoon te houden. Met de nodige ondersteuning zoals kleuren, poets- en stookinstructie en informatie omtrent voeding en eetgewoontes kan je schadevrij door de beugelperiode heen komen. Inmiddels hebben we als Team Tandarts Texel al veel patiënten begeleid die (nog steeds) een gaaf gebit hebben, iets waar we trots op zijn.


Wat heb je met voeten?

Aangezien ik al bijna mijn hele werkzame leven assistente van iemand ben, heb ik altijd geroepen dat ik ooit iets voor mezelf wilde beginnen als zelfstandig ondernemer. Dat werd de opleiding Pedicure. Na eerst de nodige theorie-examens mocht ik dit jaar de praktijkdagen gaan volgen. Inmiddels zijn we bezig om in huis een pedicurepraktijk op de begane grond te realiseren. Deze hopen we medio augustus/september 2022 klaar te hebben om te kunnen starten als Pedicure-Voetconsulente.


Wat doe je zoal in je vrije tijd?

Ik rijd veel paard (voor corona ook nog regelmatig dressuurwedstrijden) maar mijn paard is inmiddels 25 jaar en ik ben het trainen aan het afbouwen. Ik ga haar binnenkort alleen nog recreatief rijden. Ik rijd vaak samen met mijn dochter die ook een paard heeft en dan genieten we van het rijden bij ons achter in de duinen en op het strand. Daarnaast hebben we een grote tuin, de nodige dieren, een eigen huis en een schuur waar we regelmatig wat aan het verbouwen, renoveren en opknappen zijn. En we gaan graag op pad met de camper waarbij we dan ook regelmatig naar onze twee zoons gaan kijken die door heel Nederland autocrossen in de saloonklasse.


Hoe ervaar je de mensen op Texel? 

Gezellig en open. In de polder waar wij wonen zijn we wat meer op onszelf gericht maar als het nodig is kan je bij de buren aankloppen. En komen we ze onderweg tegen, dan hebben we veel te bespreken en maken we tijd voor een praatje. Al raakt het ons-kent-ons gevoel steeds meer op de achtergrond omdat meerdere huizen niet meer dagelijks bewoond worden.


Wat moet er op Texel blijven zoals het is? 

De diversiteit van zowel mensen als natuur.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Door de luxe vakantiehuizen en chalets, die steeds vaker gekocht worden door investeerders, worden de mensen die vroeger met een tentje kwamen of een seizoenplek hadden met een toercaravan verdrongen. Hierdoor krijg je een ander, minder gevarieerd en betrokken publiek op het eiland


Wat is je favoriete plek op Texel?

De duinen vanaf de Ruigendijk tot aan de Oorsprongweg, een prachtige plek om paard te rijden. Voorheen kon ik tot aan de vuurtoren komen maar helaas door hekken die op slot zitten kan dit niet meer langs de duinen.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Alle vrijwilligers en mantelzorgers, die ervoor zorgen dat ons eiland leefbaar blijft voor alle generaties


Hoe heb je de coronatijd beleefd?

Wij wonen al 32 jaar aan de Postweg en hadden het op de weg nog nooit zo stil gezien als tijdens corona, wat ons betreft zou het eiland ieder jaar een paar weken op slot mogen om allemaal even bij te komen en in alle rust te genieten van onze eigen prachtige omgeving . 


Wat doe je over vijf jaar

Dan hoop ik vaker langere reizen met de camper te kunnen gaan maken, een trip naar Portugal naar onze vroegere overbuurman Arie Langeveld staat op ons verlanglijstje. Dat hopen we eerder te realiseren als corona geen roet in het eten gooit.


Volgende 'Eiland Van...'?

Mijn leuke en betrokken buurvrouw Sandy Smit. Een paar maanden per jaar hebben we intensief contact als we samen de Kerstmusical in de Waddenkerk organiseren, daarna spreken en zien we elkaar veel te weinig vinden we zelf, maar door onze drukke agenda's, werk en andere bezigheden vliegt de tijd en zijn we zomaar weer een half jaar verder.