De kant langs
Merk
Wellicht een leeftijdskwestie, maar ik stelde mezelf laatst de vraag: Wie ben ik? En: Wat ben ik? Het antwoord komt uit onverwacht hoek, van een collega met commercieel inzicht: “Je bent een merk!”
Het wemelt van de merken. TESO kennen we hier allemaal, net zoals de KNRM. Bij een merk hoort ook een beeld. Zou De Krim zich daarover zorgen maken? Ik doel op de enquête die over Texel is gestuurd, met vragen wat wij zoal van dit bedrijf vinden. Veel sympathie heb ik voor Feyenoord. Maar toen ik op hun shirts het merk Eurocamps las, sloeg de twijfel toe.
Soms veranderen ze een merk. Het Agrarisch en Wagenmuseum werd Cultuurmuseum en nu Waelstee. Zou het helpen? De nieuwe basisschool heette eerst de centrale onderwijscampus, toen werd het onderwijscentrum en nu de Skool. Ben benieuwd hoe na al het tumult rond de opening het gevoel bij deze naam is. Veilig Verkeer Nederland werd 3VO en nu toch maar weer Veilig Verkeer Nederland. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Texel is ook een merk. “Een héél sterk merk”, vertelde marketingman Fred Winkel mij ooit. Dat moet wel, zóveel bedrijven die Texel of afgeleiden daarvan in hun naam hebben: Van hotels tot aannemersbedrijven, modezaken, brouwerijen, horeca-, recreatie- en transportbedrijven. Het zal te maken hebben met internet, veel mensen die op zoek zijn naar een huisje, hotel, camping of wat anders zoeken op trefwoord Texel.
Internet heeft alles veranderd. Neem de sociale media. Veel mensen zijn vergroeid met hun mobieltje. Ze zitten op Twitter, Facebook, Linkedin en andere afgeleiden. Ik heb ze ook op mijn telefoon. Maar van mij worden ze niet zoveel wijzer. Alle voornemens ten spijt krijg ik het maar niet in mijn systeem. Voor iemand die in de media werkt, misschien een gebrek. Eentje die ik zo lang mogelijk verborgen probeer te houden.
Daar kom ik niet meer mee weg sinds de komst van onze stagiaire Manouk. Als afstudeerproject focust zij op het verbeteren en optimaliseren van het gebruik van de sociale media. Ontnuchterend was haar boodschap dat velen van haar generatie de krant niet meer lezen. Zij zitten veel op sociale media. Tijdens een presentatie wees Manouk onder meer op de waarde van Instagram voor de krant.
Ze vertelde ook over hoe je dat effectief kunt gebruiken. Regelmatig een berichtje posten, niet teveel tekst, anders haakt men af. Onder het label van de TC, maar ook namens mezelf. Na ruim dertig jaar in het lokale nieuws blijk ook ik een merk te zijn geworden.
Wat is dat eigenlijk een merk? Kort gezegd komt het neer op waar je voor staat, iets met identiteit en wat men van je kan verwachten. “Dit is niet des Gerards”, gooide iemand mij laatst voor de voeten dat ik in een artikel mijn eigen journalistieke maatstaven geweld aan zou hebben gedaan. We hadden daar een pittige discussie over. Moet kunnen. Het maakt in ieder geval duidelijk dat het leven als merk niet altijd over rozen gaat.
Met de goede adviezen van Manouk, die zelf vast en zeker ook tot een sterk merk zal uitgroeien, moet het wel goed komen tussen Instagram en mij. Ze vertelde ook dat zo’n berichtje maar 24 uur zichtbaar is, daarna verdwijnt het vanzelf. Daar kan Mark Rutte nog een puntje aan zuigen.
Gerard