Onbevangen naar toekomst kijken
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Mijn naam is Remmelt Loos van Meijel, eigenaar van Galerie Posthuys Texel in De Koog. Ik ben geboren en getogen in Naarden, heb mijn middelbareschooltijd in Bussum volbracht en ben vrijwel direct daarna verhuisd naar de regio Amsterdam. Mijn eerste eigen stekkie was in Duivendrecht, daarna heb ik in Amstelveen, Buitenveldert en (lang) in Badhoevedorp gewoond. In 2001 heb ik in Amsterdam Maurice leren kennen toen hij bij mij kwam solliciteren voor een baan (die heeft hij ook gekregen!) en 4 maanden daarna zijn wij getrouwd. Tot we naar Texel verhuisden hebben wij samen in De Pijp in Amsterdam gewoond.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Onze huidige huisbaas, die wij uit Amsterdam kenden, vroeg in 2005 om eens naar het pand op de Brink te komen kijken. Zijn toenmalige huurder was van plan de huur te beëindigen. Het tripje naar De Koog was destijds voor mij de eerste kennismaking met Texel. Zwaar onder de indruk van de mogelijkheden die de galerie bood, besloten wij op de boot terug om zelf de exploitatie op ons te nemen. Zodoende zijn wij sinds april 2006 bewoners van het eiland geworden. Een stap waar wij nog steeds geen dag spijt van hebben gehad.
Boot uurtje langer per dag zou een groot pluspunt zijn
Wat betekent kunst voor je?
Genieten van de mooie dingen om je heen. Dat is iets wat ik heel belangrijk vind, dat kan een plantje, het strand, een mooi bord eten zijn, maar voor mij hoort daar zeker kunst bij. Kunst kan je kijk op dingen beïnvloeden of veranderen. Het kan je aan het denken zetten en/of je kan gewoon genieten van iets wat jij mooi vindt. Dat kan in de openbare ruimte, in een museum of gewoon heerlijk in je eigen huis zijn.
Wat is het mooie aan het hebben van een galerie?
Ik vind het heel prettig om me in te zetten om mooie exposities te maken en daardoor het werk van heel veel verschillende kunstenaars te vertegenwoordigen. Op die manier kun je een bijdrage leveren aan hun ontwikkeling en bestaan. Het is fijn om dat te delen met bezoekers en om hen een fijn moment op de dag te kunnen bezorgen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Heel veel vrije tijd heb ik niet, het werk voor de galerie slokt toch ook veel tijd op, maar als ik dan wat vrije tijd heb, wandel ik graag en ik ga graag met Maurice en met vrienden uit eten. De tuin is een constante, maar ook leuke aandachtvrager, dus daar wordt menig uurtje in doorgebracht.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik vind het lastig om te zeggen hoe je ‘de’ mensen ervaart, de meesten zijn aardig, vriendelijk, geïnteresseerd, positief ingesteld of anderszins prettig in de omgang. Het relaxte eilandgevoel dat vind ik wel heel bijzonder, weinig gehaast, weinig stress. Dat vind ik bij veel medebewoners terug.
Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is?
Ik ben niet erg behoudend, wat mij betreft mag alles anders of nieuw. Het enige waar ik van vind dat dat nooit zou moeten worden veranderd is het feit dat Texel een eiland is. Dus geen tunnel, geen brug maar gewoon een plas water tussen Texel en het vaste land. Dat stukje varen doet wonderen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik zou graag zien dat jongeren een veel grotere invloed krijgen op het te maken beleid. Texel is meer dan gemiddeld vergrijsd en zelf ervaar ik dat als te behoudend, misschien zelfs wel als een probleem. Onbevangen naar de toekomst kijken, is wat nodig is. De boot een uurtje langer per dag zou ook een groot pluspunt zijn. ‘s Ochtends om 6:00 uur zul je mij niet tegenkomen op de boot, maar af en toe moeten we ons wel behoorlijk haasten om de laatste boot terug te halen. Die mag dan wat mij betreft best een uurtje later nog.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Het Noordzeestrand. Komt dat even goed uit dat we maar op ongeveer 500 meter afstand wonen!
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Ik ben niet zo van het uitdelen van pluimen, vaak zijn het de minst opvallende bijdragen aan het algemeen belang die het grootste respect verdienen. Dat geschiedt vaak door mensen die daar helemaal niet voor in het zonnetje gezet willen worden.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Ik ben blij dat de ‘coronatijd’ voorbij lijkt te zijn. Als je je dagen vult met het ontvangen van bezoekers in je bedrijf is een lange periode van gedwongen sluiting echt afschuwelijk. De muren kwamen geregeld op me af. Gelukkig woon je dan wel weer op een waanzinnig mooie plek op aarde, zodat het dagelijkse ommetje per dag wat langer werd. Op het persoonlijke vlak was corona van het begin af wel aanwezig door het overlijden van mijn schoonvader, dat heeft qua beleving wel voor een tijd de toon gezet.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Ik vind de toerisme discussie eigenlijk een beetje een ongemakkelijke discussie. Ik heb altijd geleerd dat je nooit de hand moet bijten die je voedt. Excessen of excessieve drukte daar moet je ongetwijfeld wat aan doen, maar verder denk ik dat het goed is om het toerisme te waarderen voor wat het ons allen brengt.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik hoop eigenlijk over 5 jaar nog steeds te doen wat ik nu ook al doe. Maar wie dan leeft wie dan zorgt. Een beetje plannen maken kan geen kwaad, maar je moet je ook altijd realiseren dat vooruitkijken zo zijn beperkingen heeft.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Marjon Janssen. Zij is fysio en manueel therapeute, heeft een praktijk in het buitengebied van Oosterend en woont met haar man Koen op een van de mooiste plekken van Texel en het is een leuke dame!