Anders bekeken...

Kippenvel…


Op de wekelijkse oppasdagen is de gang naar het kippenhok een feest. Het fenomeen 'de rode kip die lekker pikt als we het voer in het hok strooien' is een wonder. Ze kan er geen genoeg van krijgen. Eerst met een bakje scheppen in de bak met voer en wat oud brood mee uit de keukenla. En dan begint de pret.

Gewoon kijken voor het hok, het liefst eigenlijk erin en dan een beetje gehurkt ernaast zitten heeft haar voorkeur. Af en toe gaat het kleine handje over de staart. De rode dames vinden alles best. Ze kennen haar inmiddels. Daar komt alleen maar goeds van.

Anders wordt het als Souwtje en Max haar volgen. “Doe het deurtje maar dicht”, zeg ik dan. Een wartel moet dan even gedraaid worden en dat heeft ze gauw genoeg in de gaten. Het feest wordt nog groter als er eieren zijn gelegd, en dat gebeurt alle dagen. “Deze is nog warm Oma”, roept ze dan triomfantelijk, alsof ze zelf het ei gelegd heeft.


Op pannenkoeken is ze ook verzot. Samen de eitjes in de beslagkom kikkelen en in de koekenpan. Laten spetteren en natuurlijk smullen geblazen met appel of met spek. Vanmorgen was ik de was aan het ophangen en hoorde haar mopperen. Met twee eieren kwam ze om de hoek. In elke hand één.

Ze gebaarde naar de grond: “gevallen Oma”. De kleine handjes hadden geen plek voor drie eitjes. “Oh dat geeft niet", zei ik en riep: "Cobus!”. Die kwam aangerend en keek, ik gebaarde naar de grond op het gras. “Die is voor jou Cobus.” Dat hoefde ik geen twee keer te zeggen.

Hij slobberde en slikte, een delicatesse op de vroege morgen voor de zwarte glanzende rakker. “Zo, die is er als de kippen bij", sprak opa die zijn eitje ook graag meepikt elke dag. Suzan keek vragend: "Ik liet hem vallen Opa.”

“Geeft niks, morgen weer verse." 

Als we bij het strandje zijn gaan de sokken en schoenen uit, heerlijk door het water. De legging volgt en even later staat ze in haar ondergoed. “Oma zwemmen?” Hier was ik niet op bedacht, maar ik hou haar vast, dan een golf, ze schudt: "nee, koud!”


Ik moet lachen: ”Ja, de zee is nog koud, kijk je hebt kippenvel.” Ze rilt en kijkt vragend naar haar armen, ik doe mijn vest om haar heen, lekker opwarmen in de zon.

“Oma?”

“ja”

“Oma, leg ik dan straks ook een ei?”


Ik moet lachen. “Nee skat, kippen die leggen een ei, en vogels natuurlijk, vogels leggen een ei in mei…”


Jozien